In De Verwondering ontvangt Annemiek Schrijver gasten uit verschillende religieuze tradities met uiteenlopende maatschappelijke achtergronden om te praten over hun inspiratie en alledaagse spiritualiteit. Deze keer: Jos Wienen.
Jos Wienen werd als burgemeester van Haarlem ernstig bedreigd. Geruime tijd moest hij op een geheim adres onderduiken, terwijl hij voortdurend bewaakt werd. 'Ik voel me verantwoordelijk om nee te zeggen tegen mensen die met geld, macht en geweld denken de wereld naar hun hand te zetten', vertelt hij. 'Het kan dat het fout gaat. Toch voel ik me ergens heel veilig in Gods hand.'
Maar dat godsvertrouwen was er niet altijd. Als jonge man had Jos Wienen lange tijd twijfels over zijn geloof. ‘Veel mensen hebben een hekel aan de kerk en het geloof, omdat het ze tegenstaat. Bij mij was het omgekeerde het geval. Ik vond het het mooiste wat er is, maar ik geloofde het niet.’ De geloofsvragen die hem bezighielden, waren zijn motivatie om theologie te studeren. Uiteindelijk vond hij een manier om binnen het geloof zijn eigen pad te bewandelen.
Het vaderschap is een belangrijk thema in zijn leven: God de Vader, zijn taak als burgervader, het vaderschap over zijn kinderen én de bijzondere band met zijn eigen vader. ‘Als ik denk aan de gelukkigste momenten van mijn leven, daar hoort bijvoorbeeld bij dat ik bij mijn vader op bezoek ging en dan gewoon op de bank zat. Dan zaten we soms hand in hand en dan hoefde je ook niet veel te zeggen. En dan zei ik zo nu en dan: “Pap, ik houd van u”.'
De inspiratietekst van Jos Wienen
Maar Hij zei; Ga naar buiten en ga op de berg staan, voor het aangezicht van de Heer. En zie, de Heer ging voorbij, en een grote en sterke wind, die bergen spleet en rotsen in stukken brak, voor het aangezicht van de Heer uit. Maar de Heer was niet in de wind. Na die wind kwam er een aardbeving, maar de Heer was ook niet in de aardbeving. Op die aardbeving volgde een vuur, maar de Heer was ook niet in het vuur. En na het vuur kwam het suizen van een zachte stilte.
- 1 Koningen 19
