Het hoofd van de Kerk van Antiochië heeft de status van patriarch.
De antieke christenheid was verdeeld over vijf patriarchaten, de zogeheten pentarchie. De patriarch van Antiochië had gezag over een groot gebied, dat zich uitstrekte van de Middellandse Zee tot de Perzische Golf.
Wegens theologische, politieke, culturele en etnische geschillen ging de eenheid van de Kerk van Antiochië verloren. Dat betekende onder meer dat er meerdere bisschoppen waren die claimden de rechtmatige opvolger te zijn op de Stoel van Sint-Petrus van Antiochië.
Er zijn thans vijf patriarchale zetels van ‘Antiochië en het Gehele Oosten’: de Grieks-orthodoxe, de Syrisch-orthodoxe; en drie katholieke. De katholieke patriarchen behoren tot drie verschillende geloofsgemeenschappen: de Maronitische, de melkitische en de Syrisch-katholieke. Vanaf de tijd van de kruisvaarders was er ook een Latijns patriarchaat, maar dat werd in 1964 door paus Paulus VI opgeheven.
De huidige patriarchen resideren echter niet in het in Turkije gelegen Antakya (de locatie van het oude Antiochië), maar in Libanon en Syrië.
De Syrisch-orthodoxe en de Syrisch-katholieke patriarchen voegen bij aantreden Ignatius aan hun naam toe, als eerbetoon aan hun voorganger Sint-Ignatius van Antiochië. De Maronitische patriarch draagt sinds midden 19de eeuw ook de naam Petrus (Pierre in het Frans of Boutros in het Arabisch).
- Grieks-Orthodox Patriarchaat van Antiochië (Byzantijnse ritus; residentie in Damascus, Syrië)
- Syrisch-Orthodox Patriarchaat van Antiochië (West-Syrische ritus; residentie in Damascus, Syrië)
- Maronitisch-Katholiek Patriarchaat van Antiochië (West-Syrische ritus; residentie in Bkerké, Libanon)
- Melkitisch Grieks-Katholiek Patriarchaat van Antiochië (Byzantijnse ritus; residentie in Damascus, Syrië)
- Syrisch-Katholiek Patriarchaat van Antiochië (West-Syrische ritus; residentie in Beiroet, Libanon)