In de Friese hoofdstad Leeuwarden kun je speuren naar de miniatuurpoppetjes van Michel Tilma. Wat begon met één poppetje is inmiddels uitgegroeid tot een officiële stadswandeling met bijbehorende plattegrond.

Zijn passie voor het maken van taferelen met miniatuurpoppetjes ontdekte Michel nadat hij werd getroffen door drie hersenbloedingen. Het roer moest om: na een lang revalidatietraject moest Michel wennen aan een rustiger leven.

Klaar met zonsopgangen

Een hobby die hem daarbij heeft geholpen is fotografie. 'De hersenbloedingen tastten mijn ruimtelijk inzicht en mijn creativiteit aan. Door te fotograferen hoopte ik dat terug te krijgen. Toen ben ik begonnen met het fotograferen van zonsopgangen. Nou, daar was ik snel klaar mee. Zat ik daar weer om half zeven ’s ochtends. Toen ik een Britse kunstenaar zag die miniaturen fotografeerde dacht ik: ‘Dat moet ik in mijn eigen stad gaan doen.'

Miniatuurtafereel
Miniatuurtafereel

'Iedereen moet bij de miniaturen kunnen wegdromen'

Michel Tilma

Wegdromen bij kleine mensjes

Vier jaar geleden zette Michel zijn eerste miniatuur neer bij de Westerkerk in Leeuwarden. Inmiddels staan er 67 taferelen op 55 verschillende locaties in het centrum van de stad. De taferelen zijn een vast onderdeel van verschillende stadswandelingen én er is zelfs een overzichtskaart op Google Maps gemaakt.

Een man die de krant leest, spelende kinderen op een strand, werkende bouwvakkers: elk tafereel is anders. Maar toch hebben ze één ding gemeen: “Ik vind het belangrijk dat iedereen zich in de miniaturen kan herkennen en er een eigen verhaal bij kan bedenken. Ik houd me ver van politiek of religie. De miniaturen moeten een neutrale plek zijn waar iedereen bij weg kan dromen.”

Michel Tilma
Miniatuurtafereel

Een oneindig ritueel

Een mooie bijkomstigheid is het contact dat Michel met anderen maakt terwijl hij zijn hobby uitoefent. “Een keer raakte ik in gesprek met een vrouw van 95 jaar, die tegen mij zei: ‘Ik heb al veel dingen gezien in het leven, maar nog nooit kleine poppetjes in een muur’. Dat ik haar iets nieuws heb kunnen laten zien, iets waar ze zich over verwondert, is een geluksmomentje.”

Niet alleen toeschouwers worden blij van het werk van Michel, ook hijzelf haalt er veel voldoening uit. “Soms zeg ik dat die hersenbloeding het beste is wat me heeft kunnen overkomen. Ik kan mijn leven niet meer voorstellen zonder dit oneindige ritueel. Steeds een nieuwe plek zoeken en een nieuw verhaaltje bedenken, dat maakt mij een tevreden mens.”

Meer weten over Michel Tilma en zijn miniaturen? 

Bekijk dan deze aflevering van Zin in morgen