Welke impact heeft het op je leven wanneer één van je ouders na een scheiding uit je leven verdwijnt, door toedoen van de andere ouder?



Duizenden kinderen per jaar zien na een scheiding één van de ouders niet meer. Dit werkt door tot in de volwassenheid. Twintig procent van de volwassen kinderen heeft na de scheiding geen contact meer met zijn of haar vader en vijf procent ziet zijn of haar moeder niet meer. Deze kinderen hebben meestal geen keuze. Maar wat gebeurt er wanneer zij volwassen zijn en besluiten om zich met hun verloren ouder te herenigen?

Rianne (42) en Frénk (63) reflecteren op de tijd waarin ze door de volwassenen in hun leven voor onmogelijke keuzes zijn gesteld. De keuzes die zij destijds maakten blijken gebaseerd op leugens, wrok en pijn van anderen, die zij als kind voor waar aannamen. Hoe denken zij over het verstoten van hun ouder, nu ze na vele jaren ook de andere helft van de waarheid kunnen inkleuren? 

Rianne (42) verloor als kind van het ene op het andere moment het contact met haar vader. Overtuigd dat hij er voor koos haar niet meer te zien, duurt het achttien jaar voordat zij hem weer opzoekt. “Ik had geen behoefte aan de andere kant van het verhaal. Dat zouden waarschijnlijk toch alleen maar leugens zijn. Voor mij was het makkelijker om gewoon lekker boos te blijven.” Maar als Rianne haar vader na achttien jaar weer terugziet blijkt zij zelf vast te houden aan een leugen: Haar vader heeft nooit bewust afstand genomen. Hij is door haar moeder stelselmatig bij Rianne weggehouden.

Frénk (63) krijgt als kind te horen dat zijn moeder een hoer is die het beste kan opdonderen. Hij laat haar, ondanks verwoede pogingen van haar kant, pas tien jaar later weer toe in zijn leven. “Mijn moeder had mij verlaten,” zegt Frénk over zijn keuze om bij zijn vader te blijven. De brieven die zijn moeder schrijft verscheurt hij jarenlang voor de ogen van zijn vader. “Het was natuurlijk oneindig veel gelaagder en gecompliceerder, maar met mijn kinderhoofd zag ik dat zo: de liefde voor mijn moeder die is weg. Ik haat haar, zij laat mij totaal onverschillig. Daarmee kill je iets in je binnenste. En het duurt ongelofelijk lang om jezelf daarvan te bevrijden.”

In intieme gesprekken met vrienden en familie schetsen Rianne en Frénk hun eigen (veranderde) denkbeeld over het verleden en worden zij geconfronteerd met hun jongere zelf. Rianne ziet in een verslag van de kinderbescherming dat zij ooit dreigde met zelfmoord en Frénk leest met verbazing terug hoe hij als vijftienjarige stellig aan de kinderrechter verklaart dat zijn moeder niet van hem houdt en volledig verantwoordelijk is voor zijn lijdensweg: “Ben ik dit?!”



Het verleden heeft ook invloed op de toekomst die Rianne en Frénk voor zichzelf kiezen. Zo kozen ze er beiden voor om geen kinderen te krijgen: “Je kunt ook heel veel dingen fout doen met kinderen,” zegt Rianne. “En als ik nu iets fout doe dan raakt dat vooral mijzelf.” Frénk heeft achteraf spijt van die keuze: “Ik heb lang gedacht, dat wil ik niet, als er ook maar een gering risico is dat die kinderen gaan meemaken wat ik heb meegemaakt. Maar ik vermoed dat ik een hele leuke vader zou zijn geweest.”

Regisseur Nan Rosens smelt de verhalen van Rianne en Frénk samen tot één verhaal over hoe je voor je eigen waarheid kiest en hoe lastig het is om de loyaliteit die je als kind voelt voor één ouder los te laten omwille van hereniging met de ander. KRO-NCRV documentaire Gebroken biedt een waardevol inkijkje in de toekomst die de (v)echtscheidingskinderen van nu te wachten staat.

Gebroken is geproduceerd door Memphis Features in samenwerking met KRO-NCRV en kwam tot stand met steun van het CoBo.

Trailer: https://youtu.be/Syo9I5WMV2E



2Doc: Gebroken, maandag 18 oktober om 20.25 uur bij KRO-NCRV op NPO 2.