Wat is zout?

Natriumchloride, beter bekend als zout, kun je op twee manieren winnen. Door zeewater te laten verdampen of door het ergens diep uit de grond te halen waar ooit lang geleden een zee is verdampt. 

Al het zout is dus uiteindelijk zeezout. Van een paar jaar oud tot een paar miljoenen jaar oud. Zout is voor het grootste gedeelte natriumchloride, maar voor een klein deel kunnen er ook andere mineralen in zitten. En daarin zit het verschil in al die kleuren zout.

Kleur van Himalayazout

In Himalayazout zit ijzeroxide en kleurt daarom roze. Mariette Wolthers, mineraloog, vertelt dat vroeger vanuit het omliggende land de zee is binnen gestroomd. 'Toen de zee indampte is dat met het zout opgeslagen.' Veel mensen kennen ijzeroxide waarschijnlijk beter als roest. 'Klopt, er zit een beetje roest in het zout. Je zou het dus verroest zout kunnen noemen.'

Zo is Keltisch zeezout niks meer dan zout met een beetje modder. 'Die grijze kleur komt van de klei. Er zitten hele kleine kleikorreltjes in,' aldus Wolthers. Hawaïaans zout is zwart omdat, je raadt het misschien wel, er in de fabriek een beetje houtskool aan is toegevoegd. En zo zijn er nog meerdere mineralen en elementen die je zout een stuk gezonder zouden maken. Maar of dat ook echt zo is…

Wat is gezonder?

Mariette Wolthers: 'Als je de maximale hoeveelheid zout die je op een dag mag eten zou eten en dat zou alleen Himalayazout zijn, dan krijg je ongeveer net zoveel ijzer binnen als een halve volkoren boterham. Als je je hoeveelheid mineralen binnen wilt krijgen via deze soorten zout, zou je binnen de kortste keren het loodje leggen door een overdosis zout. Het voegt weinig toe, het ziet er alleen mooier uit.'