Wilde je altijd al boer worden? 

‘Ja, eigenlijk wel. Mijn vader zag liever dat ik wat anders ging doen. Hij was ook boer en in zijn jaren was het toen al keihard werken voor weinig. Hij had een gemengd bedrijf; koeien, varkens, fruitteelt, akkerbouw, en hij was ook nog timmerman. Toen moest hij al heel veel verschillende dingen doen om te overleven. Hij gunde mij een ander leven. Maar hij zag wel dat ik veel affiniteit had met de landbouw. 

Ik ben begonnen met het verbouwen van bollen. Maar toen een grote afnemer van mijn bollen failliet ging, ben ik verder gegaan met snijteelt. Die keus is toen uit nood gebeuren, maar heeft goed uitgepakt.’ 

Wat vond je het mooiste aan boer zijn?  

‘Het mooiste vond ik de aardappelteelt. Het continue bezig zijn met het creëren van het beste product. Het groeiseizoen van het voorjaar tot en met de oogst vond ik de mooiste periode om akkerbouwer te zijn. De aardappel is een gewas met een hoog risico en heel afhankelijk van weersinvloeden. Is het te droog, vocht erbij. Te nat, juist het water eruit. Het komt heel nauw. Het verschil tussen een slechte of een goede bol zit heel dicht bij elkaar.  Ik kon ook heel boos worden als iemand zomaar over mijn gewassen heen liep. Mijn ziel en zaligheid zat daarin.’   

Wat heb je allemaal geprobeerd om te kunnen overleven? 

‘Ik heb er voor mijzelf alles aan gedaan om het bedrijf te laten draaien. Een aantal jaar geleden hebben we al een grote verandering doorgevoerd door het bedrijf flink te verkleinen. Dat gaf meer rust, maar daarnaast was ik meteen ook geen speler meer op de markt. Afnemers willen liever een grote partij, dan meerdere kleine. Daarnaast had Dycke er de afgelopen jaren steeds minder plezier in. Ze kon er geen energie meer voor opbrengen. Daardoor ging de lol er voor mij ook af. Samen besloten we uiteindelijk  ermee te stoppen. 

Dycke heeft nu een baan in de zorg en verder krijgen we inkomsten door de verhuur van onze hallen. Nu na twee jaar kan ik echt zeggen dat het een goede beslissing is geweest.’ 

Hoe kijk je naar de toekomst?  

‘Positief! Ik ben zo gewend om altijd onder spanning te leven. En door de verhuur van de hallen is er nu een continue stroom van inkomsten, zonder dat ik daar keihard voor moet werken. Dat is wennen, maar biedt wel kansen voor nieuwe dingen. Dycke en ik hebben meer tijd voor elkaar. We zijn net weer heerlijk samen op vakantie geweest. En sowieso is het idee dat we binnen vijf tot tien jaar van de boerderij afgaan. Het onderhoud kost zoveel tijd, dat houden we niet voor altijd vol.’  

Heb je tips voor de jonge/nieuwe generatie boeren?  

‘Als je hart echt bij het boeren ligt, geniet dan van elke dag en haal alles eruit wat erin zit. Probeer vooral alle ellende over je heen te laten waaien, want dat neemt zoveel ondernemersvreugde weg. En word geen slaaf van je werk. Er is ook een leven naast het boeren waar je van moet genieten. Gelukkig heb ik dat altijd gedaan. Dat kan ik iedereen alleen maar adviseren; vandaag ben je er, morgen misschien niet meer.’