Leven na een ingrijpende operatie

Cornelis van Putten weet als geen ander hoe het voelt om de controle uit handen te geven. ‘Ik heb vier maanden geleden een openhartoperatie gehad. Ja, je moet heel veel controle loslaten,’ vertelt hij. De avond voor de operatie zat hij samen met zijn kinderen en lazen ze het gedicht De moerbeitoppen ruischten van Nicolas Beets. ‘Voor mij drukte dat heel erg uit: het overgeven, het loslaten, maar ook het besef van de aanwezigheid van God hierin.’

Tijdens de ingreep leek de tijd even stil te staan. Een moment van onzekerheid, maar nu kan hij vooruitkijken. ‘Deze veertigdagentijd wil ik ruimte geven aan het gevoel van afhankelijkheid. Ik wil bewust omgaan met de kwetsbaarheid van het leven. Alles kan plotseling veranderen.’

Een brug slaan tussen katholieken en protestanten

Voor Dirk Hengeveld betekent loslaten het achter zich laten van oude religieuze tegenstellingen. ‘Waar ik hier in de kerk mee bezig ben, is vooral de oecumene, dus het contact met rooms-katholieke broeders en zusters.’ Dirk groeide katholiek op, maar sloot zich later aan bij de Lutherse kerk vanwege zijn vrouw, die Luthers is. In zijn jeugd leerde hij dat niet-katholieken heidenen waren. ‘Je had in Tilburg een protestants kerkje, met een hek eromheen, en daar gingen wij als kinderen staan kijken, en dan dachten we: 'Oh, die gaan allemaal naar de hel.''

Later ontdekte Dirk dat de verschillen tussen beide geloofsstromingen helemaal niet zo groot waren. Toch merkt hij dat vooroordelen blijven bestaan. ‘Er zijn mensen die wegblijven als er een oecumenische dienst is. Die zouden hun vooringenomen standpunt van 'die papen, dat is maar niks', kunnen loslaten.’ Juist die houding wil Dirk loslaten door verbinding te zoeken. ‘In deze veertigdagentijd wil ik proberen om de banden die we hebben, vast te houden. Dat de katholieken zich ook bij ons thuis voelen. Als ze zich ontheemd voelen, willen wij daar ruimte voor geven. Ik wil gastvrij zijn naar de katholieke gemeenschap in Bunnik.’

Het loslaten van jeugdtrauma en mishandeling

Voor Femke Hollander is loslaten iets heel persoonlijks: haar eigen achternaam. ‘Ik wil graag mijn oude geboortenaam loslaten, die is verbonden met mijn jeugd- en kinderjaren. En die waren getekend door incest en mishandeling.’ Jarenlang werd haar opgelegd om hierover te zwijgen, wat een zware last op haar legde. ‘Eigenlijk pas na vijftig jaar durfde ik dat zwijgen te doorbreken. Het gaf mij zoveel bevrijding.’

Die bevrijding bracht haar dichter bij haar geloof. ‘Dit is echt opstaan uit mijn eigen duisternis, omdat Jezus ook mij is voorgegaan.’ In de kerk van Bunnik ontving ze een zegen over haar nieuwe achternaam. Nu probeert ze haar oude naam en de pijn die daarbij hoort achter zich te laten en een nieuw begin te omarmen.

Omgaan met een onverwachte wending in het leven

Miep Bakker laat niet haar verleden los, maar juist haar toekomstverwachtingen. Door een hersenletsel veranderde haar leven van de ene op de andere dag. ‘Ik ging de ene avond gezond naar bed, en de volgende ochtend werd ik met knallende hoofdpijn wakker.’ Ze wist meteen dat het mis was. Haar werk moest ze opgeven, maar ze vond een nieuwe invulling als vrijwilliger bij het Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie.

Daar maakt ze muziek met zieke kinderen, iets wat haar nieuwe vreugde geeft. ‘Als je ziet dat zo’n kind heel ziek binnenkomt en na een uur nog achter het drumstel zit, omdat jij blijft spelen en hij denkt van: 'Dan blijf ik ook spelen,' dat is zo leuk om te zien.’ Door deze ervaringen heeft Miep geleerd dat verlies niet het einde is, maar ook ruimte kan maken voor iets nieuws en moois.

Meer weten?

Wil je ontdekken hoe de veertigdagentijd mensen inspireert om los te laten en ruimte te maken voor vernieuwing? Kijk dan morgen naar de nieuwe uitzending van Petrus in het Land op NPO 2 of NPO Start!

Stream alle vorige afleveringen op NPO Start

Petrus in het land is elke zaterdag te zien om 17.10 uur bij KRO-NCRV op NPO 2 en NPO Start.