Johan hoeft op straat niet meer om zich heen te kijken
In 2017 ontmoette Johan(50) via Spoorloos voor het eerst zijn biologische vader. Johans biologische moeder was 16 toen zij zwanger raakte van haar vriendje, hij was een paar jaar ouder. Haar ouders stuurden haar naar een instelling in Scheveningen waar ze beviel en haar baby moest afstaan. Johan groeide op bij liefdevolle adoptieouders.
Een kleine 30 jaar geleden reageerde Johan op een verzoek om contact van zijn biologische moeder: “Die ontmoeting staat me nog bij als de dag van gister. Je ziet een onbekende vrouw uit een auto stappen in wie je zoveel herkenning ziet, dat is niet uit te leggen. Het was een heel emotioneel moment. We hadden veel te bepraten.”
Onrust
Uiteindelijk bracht contact met zijn moeder niet wat ze er beiden van verwachtten: “Zij heeft aangegeven mij niet meer te willen zien.” Johan vond het al langer tijd om zijn vader te gaan zoeken, maar kreeg nooit de informatie waar hij om vroeg. “Toen merkte ik dat ik onbewust op straat steeds meer om me heen keek of ik een man zag die op me leek en mijn vader zou kunnen zijn. Dat gaf zóveel onrust.”
Bij zijn moeder heeft hij per brief alsnog verzocht om informatie te geven over zijn vader. Met die informatie wist Spoorloos Johans vader te vinden. “Een paar dagen na de uitzending heb ik hem en zijn vrouw ontmoet. We hebben uitgebreid gepraat en ik voelde echt een klik tussen mijn vader en mij. En ik lijk niet alleen op mijn moeder, ik lijk nog meer op mijn vader!”
Zijn kinderen
“Na die ontmoeting heeft mijn vader zijn kinderen verteld over mijn bestaan. Zij keken wel op van zijn onthulling, maar vonden het geen enkel probleem en ik heb leuk contact met hen. En ook in de verdere familie ben ik geen geheim. Dat bleek wel op een familiedag toen ik door iedereen werd aangesproken. Wat ik het meest hoorde: ‘Van alle kinderen lijk jij nog het meest op je vader!’ En dat is zo, niet alleen in uiterlijk, ook in karakter lijk ik op hem. Dat is misschien wel de reden dat het tussen mijn biologische moeder en mij niet zo goed klikt, ze herkent misschien te veel mijn vader in mij.”
“Weten wie hij is heeft me rust gebracht, ik hoef op straat niet meer om me heen te kijken, ik kan hem gewoon bellen en bij hem langs gaan.”
