Acht jaar nadat Kim haar vader ontmoette in Zuid-Korea, heeft ze via KRO-NCRV’s Spoorloos nu ook haar moeder ontmoet. ‘Ik heb vanaf de eerste dag gevoeld dat ik erbij mag horen.’
Tekst: Lieneke van der Fluit - Beeld: Janita Sassen
‘Ik ben een enorme bofkont. Dat ik via Spoorloos eerst mijn vader en nu ook mijn moeder heb mogen ontmoeten, voelt als een enorm voorrecht. En dat het met allebei goed gaat, dat is ook niet vanzelfsprekend. Je ziet weleens anders. Dat ik nu twee families erbij heb gekregen, is bijna te mooi om waar te zijn’, zegt Kim.
Acht jaar geleden gingen Kim (43) en haar jongere zus Dayna (41) op zoek naar hun ouders in Zuid-Korea. De biologische moeder van de zusjes was op een dag ineens verdwenen en de meisjes bleven achter bij opa en oma aan vaders kant. Ook hun vader liet zich weinig zien en opa en oma besloten op een dag de twee zusjes af te staan. De twee zusjes werden op jonge leeftijd geadopteerd door een Nederlands echtpaar.
Begrip
Het team van Spoorloos kwam destijds zowel de vader als de moeder van Kim en Dayna op het spoor. Hun vader stond open voor een ontmoeting, maar hun moeder niet. Kim: ‘Achteraf gezien begrijp ik wel waarom mijn moeder ons toen niet kon ontmoeten. Het zou haar huidige huwelijk gekost kunnen hebben en ook mijn halfbroertje en -zusje waren jonger en nog niet getrouwd. In Korea is het een schande om te scheiden en mijn moeder wilde haar nieuwe gezin beschermen. Het kon weleens lastig worden je staande te houden in de Koreaanse maatschappij met deze achtergrond, zeker als vrouw.’
‘We omhelsden elkaar en het was meteen oké.’
Warme band
Kim en Dayna ontmoetten acht jaar geleden wel hun vader. Na een wat gereserveerde start heeft Kim een warme band met hem. ‘Ik ben sinds de ontmoeting met mijn vader meerdere keren teruggegaan om hem en de rest van de familie te zien.’ Want naast haar vader en zijn nieuwe vrouw, ontmoette ze haar halfbroertje, ooms, tantes, neven en nichten. ‘Het is een fijne en lieve familie. Mijn vader is een gesloten man, maar de rest van de familie is heel open.’
Ergens bleef Kim altijd de hoop houden dat ook haar moeder nog eens open zou staan voor contact. Anderhalf jaar geleden, midden in coronatijd, besloot ze Spoorloos nogmaals te mailen en te vragen of de redactie haar moeder weer wilde benaderen. ‘Ik kon door corona in die tijd niet naar Zuid-Korea en ik had ontzettende heimwee. Al sinds de eerste keer dat ik daar ben, voel ik me daar helemaal thuis. De geuren, het eten, het roept allerlei – soms onbewuste – herinneringen op. Ik vind het heerlijk om in mijn eentje door de straten van Seoul te lopen en me met mensen te omringen op wie ik lijk. Het was zo leeg en stil in coronatijd, dat heeft ervoor gezorgd dat ik Spoorloos vroeg mijn moeder nog een keer te benaderen.’
Sociaal en open
De redactie van Spoorloos nam contact op en tot ieders grote verrassing stond Kims moeder nu wél open voor een ontmoeting.
Dit is een gedeelte van een verhaal uit ons magazine Vertel. Wil je het hele verhaal lezen? Vraag dan nu een gratis proefnummer aan van Vertel.