Obaida vluchtte vijf jaar geleden uit Syrië en kwam in Nederland met een droom: chirurg worden. Maar niet iedereen geloofde in zijn ambities. “Het is onmogelijk om aangenomen te worden voor iemand die net in Nederland is”, kreeg de inmiddels 25-jarige te horen. En tóch is het hem gelukt. Nu bewijst hij iedereen het tegendeel.
Op 20-jarige leeftijd moet Obaida Abdulrahman zijn geboorteland Syrië verlaten. “Mijn leven, mijn vrienden, mijn familie, alles moest ik vaarwel zeggen”, vertelt hij aan de Gelderlander. Als hij het land verlaat, is hij al twee jaar bezig met de studie geneeskunde. Zonder te weten dat hij in Nederland terecht zal komen is hij vastberaden zijn droom waar te maken. “Ik wilde er iets van maken.”
Demotiverende woorden
“Het is onmogelijk om aangenomen te worden voor iemand die net in Nederland is”, begint Obaida Abdulrahman zijn LinkedIn bericht. “Je taal zal je niet verder helpen”, en “de selectie voor geneeskunde is wel heel moeilijk, hé?” Met die demotiverende woorden begon de start van zijn veelbelovende carrière.
‘Het zou me nooit lukken’
Om in Nederland te kunnen beginnen met geneeskunde moet je je vwo-diploma halen om aan het instapniveau te voldoen. Dat lukt Obaida hem binnen een jaar. Hij moet zich bewijzen in onder andere wiskunde en natuurkunde, maar ook het Nederlands. “Het was zwaar”, blikt hij terug. Maar zelfs als zijn Nederlands docenten en werknemers van het asielzoekerscentrum hem ontmoedigen, laat hij zich niet uit het veld slaan. “Het zou me nooit lukken”, kreeg hij te horen.
En nu, vijf jaar later, wordt zijn doorzettingsvermogen beloond. Binnen een jaar had hij zijn vwo-diploma op zak, beheerste hij de Nederlandse taal én hij wist zich door te selectieprocedure van geneeskunde heen te slaan. Natuurlijk ging in eerste jaar van zijn studie niet alles van een leien dakje, vertelt hij. Presenteren in het Nederlands was lastig, maar sinds hij beseft dat hij fouten moet durven maken, lukt het hem de taal meester worden en kan hij er zelfs om lachen als hij iets verkeerd zegt.
Tijdens zijn studie aan de VU duikt hij vol in het Amsterdamse studentenleven (inclusief woning mét huisgenoten, wat voor hem totaal onbekend terrein is), werkt hij als student-assistent op de universiteit en start daarnaast zijn eigen stichting: Op Weg Naar Werk, waar hij andere nieuwkomers ondersteunt met taalcursussen en studiebegeleiding.
Met het behalen van zijn bachelor geneeskunde heeft Obaida aan iedereen die niet in hem geloofde het tegendeel bewezen. “Nu 5 jaar verder, en een mooie studententijd aan het VUmc School of Medical Sciences, ben ik erg blij om mee te delen dat ik mijn BSc Geneeskunde heb afgerond”, schrijft hij. “Nu op naar het volgende avontuur: co-schappen.” Succes Obaida, wij staan juichend langs de zijlijn!
