Nawal Mustafa koos op haar vijftiende bewust voor de islam en draagt een hoofddoek. Ze ziet zichzelf ook als feminist. Ja dat kan, ze schrijft in dit stuk. Haar kijk op de keuze om een hoofddoek te dragen is een pleidooi om moslims als gelijken te zien.
Ze groeide op in Nederland, in verschillende asielzoekerscentra, want haar ouders deden tien jaar over de asielprocedure. Mustafa werkt nu bij Amnesty International. In haar artikel ‘Gesluierde vrouwen zijn geen willoze wezens’ haalt ze uit naar Arabist Jan Jaap de Ruiter die over zijn ervaringen met ‘moslimvrouwen’ schrijft in NRC.
De ‘moslimvrouw’ wordt in het artikel gereduceerd tot willoos wezen
Mustafa: “Het is buitengewoon interessant hoe de ‘moslimvrouw’ in het artikel van Jan Jaap de Ruiter gereduceerd wordt tot een willoos wezen met een „onberedeneerde angst voor het erotische en het seksuele”, en hoe zij zich daardoor laat reguleren, laat dwingen zelfs om een hoofddoek te dragen en mannen geen hand te geven."
Het is maar net wat je kiest
Mustafa: “Welnu, het is wellicht moeilijk om dit te bevatten in de huidige overgeseksualiseerde samenleving, maar er zijn moslimvrouwen die opzettelijk gesluierd zijn, mannen geen hand geven, niet naar plekken gaan waar alcohol geschonken wordt. Niet omdat ze ‘bang’ zijn voor een eventuele erotische interactie, maar omdat ze zich ondergeschikt willen maken aan de wil van Allah/God. Zij zien het dragen van een hoofddoek als een uiting van vroomheid en dus een belangrijk onderdeel van hun islamitische identiteit.”
Hij is de norm en de ander, in dit geval de islamitische vrouw, moet zich aanpassen
Dit vindt de ‘westerse man’
Haar stellingname gaat recht tegen de opvattingen van Jan Jaap de Ruiter in over ‘gezelligheid’ en ‘de omgang tussen mannen en vrouwen’. Hij neemt ‘niet gezellig wijn kunnen drinken’ en ‘geen arm mogen leggen over haar schouder’ als voorbeelden van de beperkte keuzevrijheid van de moslimvrouwen. Mustafa: “Hij is de norm en de ander, in dit geval de islamitische vrouw, moet zich aan hem aanpassen.”
De wil van deze man is kennelijk wet
De vrouwen passen zich niet aan hem aan. Maar is dat nou zo gek? Wat is er mis mee om geen wijn te drinken of te zeggen dat ze niet wilt dat iemand een arm over je schouder legt? Het pleidooi van Mustafa zet ons aan het denken.
Iedereen heeft recht op grenzen
Mustafa: “De wil van deze man is kennelijk de wet en zij moet dit accepteren. Hij heeft de macht en het privilege om zijn eigen grenzen te bepalen omwille van zijn reputatie, maar moslimvrouwen mogen geen grenzen stellen omwille van hun God/Allah?”
