Wie is Romano Boshove?

De kans is groot dat zijn gezicht een belletje doet rinkelen. Romano speelde bij de vorige Tweede Kamerverkiezingen namelijk al een opvallende rol in de campagne van GroenLinks. Hij stuurde Klaver een open brief waarin hij vertelde over zijn ervaringen met discriminatie en racisme. De partij was onder de indruk en besloot hem een jaar later op de lijst te zetten voor de gemeenteraadsverkiezingen in Hardenberg. Hij kreeg het voor elkaar en werd, nadat de nummer één moest opstappen, raadslid in de gemeente.

Maar nu, een paar jaar later, zegt hij klaar te zijn voor de volgende stap: politiek Den Haag. "Ik heb nu bijna iedere avond een debat", vertelt de 24-jarige politicus aan de telefoon. "Bijvoorbeeld bij studentenclubs. Dat is een van de mooiste dingen aan kandidaat zijn: spreken met veel mensen die allemaal hun eigen ideeën hebben."

Dit bericht bekijken op Instagram

Een bericht gedeeld door Romano Boshove (@romanoboshove)

Om deze reden wist ik: de politiek daar moet ik zijn…

"Als je iets maatschappelijks wil veranderen, kom je snel uit bij de politiek. Dus heb ik aangeklopt bij de lokale GroenLinks-afdeling. Vanaf dat moment zag ik de kracht van een gemeenteraad en de directe impact die je vanuit daar hebt op levens."

”Ik vind het belangrijk om mijn persoonlijke verhaal te vertellen, niet alleen voor mezelf, maar juist voor anderen die hetzelfde meemaken. Ik krijg reacties van mensen die zich herkennen in mijn situatie en het fijn vinden dat ik het deel." Romano spreekt openhartig over de discriminatie en het racisme waar hij mee te maken heeft. "Ik word vaak aangezien voor buitenlander." Hij is vele malen geconfronteerd met racistische opmerkingen. 'Koop toch een enkeltje Aleppo', kreeg hij bijvoorbeeld naar zijn hoofd geslingerd.

"Het bleef niet alleen bij woorden", vertelt Romano. "Ik weet bijvoorbeeld nog goed dat ik met vriendjes uit de klas naar de winkel ging, en dat zij allemaal door mochten lopen en ik niet. Ik moest mijn rugzak wél inleveren. Op de middelbare school deed het me meer dan nu." Tegenwoordig kan hij het eerder van zich af laten glijden - en daar zit direct ook een groot deel van het probleem. "Het voelt alsof het erbij hoort, en dat is natuurlijk niet hoe het zou moeten zijn. Voor mensen die het niet meemaken is het lastig om voor te stellen dat het racisme echt aanwezig is. Ik hoor regelmatig: dat speelt toch niet bij ons in de gemeente?"

Dit is waarom ik op de barricade wil staan…

"Ik ben een idealist en gedreven om alles te doen wat binnen mijn macht ligt ik voor een gelijkwaardige maatschappij. Ik sta op de barricade om tegen discriminatie te vechten, vóór gelijkheid en daarmee ook een beter toekomstperspectief. Vlak voor de vorige Tweede Kamerverkiezingen, op mijn negentiende, schreef ik naar aanleiding van een tv-debat een open brief aan Jesse Klaver."

'Cultuur niet genoeg beschermd?', klonk de vraag aan de aanwezige lijsttrekkers. "Daarop reageerde Klaver dat die cultuur voor hem betekent dat iedereen zichzelf kan zijn, en dat we afscheid moeten nemen van discriminatie. Een verhaal waarin ik mezelf herkende. Als gevolg besloot ik daarna een open brief te schrijven. Ik wilde mijn stem laten horen."

Hierom ben ik de juiste persoon om in de bres te springen…

"Ik kan verhalen van anderen goed bundelen en overbrengen. Met mijn maatschappelijk gedreven instelling voel ik me geroepen om de stem van een jongere generatie te vertegenwoordigen. Ik doe dat nu drie jaar als gemeenteraadslid, en dat gaat me goed af. Veel mensen vinden het moeilijk om te vertellen waar ze mee zitten. Dat kan natuurlijk ook heel kwetsbaar zijn. Wanneer ik dat als schakel makkelijker kan maken, doe ik dat graag."

Toen dit gebeurde wist ik: dit moet anders…

"Om eerlijk te zijn: er zijn veel van die momenten geweest. Bijvoorbeeld als ik zie hoe weinig jongeren mee worden genomen in het proces van beleidsvorming. Het is belangrijk om jongeren uit te nodigen voor brainstormavonden, maar het gaat er ook om dat je ze écht laat meebeslissen. Als ze een jongerenhonk willen, laat ze dat dan ook zelf regelen. De huidige manier waarop politiek wordt bedreven is heel stijf."

De politiek is het juiste middel om mijn doel te bereiken omdat…

"De politiek gaat over onze toekomst. Mijn persoonlijke doelen komen overeen met de standpunten van mijn partij. Ik wil mijn deel bijdragen om die gezamenlijke idealen voor een groene en inclusieve wereld na te streven. Politiek is daar een middel voor. En natuurlijk ook als jongerenvertegenwoordiger in de politiek. Dat perspectief kunnen ze wel gebruiken."

Je bent jong en je wilt wat: dit compromis zou ik nooit sluiten...  

"Het leenstelsel, daar moet zo snel mogelijk een einde aan komen. We moeten terug naar de basisbeurs, daar zou ik geen compromis over sluiten. We moeten daarin nu actie ondernemen. Je ziet hoe slecht het stelsel uitpakt voor generatiegenoten. Als overheid zadel je op deze manier jongeren met schulden op en je zorgt ervoor dat studeren heel prestatiegericht is. Daardoor missen jongeren de kans om zichzelf te ontwikkelen. Het is een stressfactor waar je U tegen zegt."

Voor deze serie zijn we op zoek gegaan naar de twintigers op de politieke kieslijsten. Ben je momenteel nog zwevend? De NRC heeft een handige Stemhulp, waarin je de standpunten van de politieke partijen overzichtelijk kan vergelijken. Of maak gebruik van de StemWijzer!