Eerste yoga retreat

Het laatste wat Roos wilde was in de voetsporen van haar ouders treden. ‘Toen ik vijftien was moest ik met mijn ouders mee op vakantie naar een yoga-retreat. Ik zei dat ik niet meewilde omdat ik yoga niet leuk vond, maar ze antwoordden dat ik het nog nooit had geprobeerd dus dat ik dat helemaal niet kon weten. Het was uiteindelijk hartstikke leuk, met andere jongeren. Daarna heb ik gesmeekt of ik nog een keer mocht!’

Toch een yoga-opleiding

Zeven jaar later begon ze aan haar eerste yoga-opleiding: ‘Ik wilde nog steeds geen docent worden, maar vooral meer leren over yoga. Een paar jaar later werd ik via de lokale fitnessschool benaderd om Pilates te gaan geven. Toen heb ik voorgesteld om er ‘yogilates’ van te maken, zodat het beter paste bij mijn kennis. Het ging me heel goed af en ik vond het leuk.’

Zware burn-out

In die tijd studeerde ze Internationale Betrekkingen en wilde ze het liefst iets met ontwikkelingssamenwerking gaan doen. Maar na haar Master merkte ze dat dat niet was wat ze had verwacht. Wat haar echt blij maakte was yoga en surfen, dus deed ze dat als werk naast andere baantjes. Zo zwierf ze rond als lifeguard, werkte ze in de sneeuw en streek ze uiteindelijk neer in Noordwijk met haar vriend. 

Roos: ‘Ik had ook een kantoorbaan, maar voelde me daar helemaal niet goed. Het was zo erg dat ik zelfs een zware burn-out kreeg. Het was echt tijd voor rust en een nieuwe droom. Toen heb ik besloten fulltime yoga te gaan geven. En nu ben ik dus de derde generatie in de familie die yogadocent is.’

Ernstige hersenschudding

Roos: ‘Yoga heeft me ontzettend veel gebracht. Ik heb best wat stevige uitdagingen in het leven gehad: een eetstoornis, een traumatisch auto-ongeluk, een ernstige hersenschudding waardoor ik al jaren last heb van mijn hoofd en ADHD. Dat is niet niks allemaal. Maar dankzij yoga heb ik dat leren accepteren. Yoga heeft me geleerd dat ik mezelf mag zijn en dat ik precies goed ben zoals ik ben.’ 

Hersenkronkels sturen

'Als tiener leerde ik yogaoefeningen om me beter te kunnen concentreren. Het hielp me om van de chaos in mijn hoofd naar focus te gaan. En toen ik mijn eetstoornis ontwikkelde, vond ik een aantal yogadocenten die me leerden liefde voor mezelf te voelen, met simpele oefeningen om je hersenen te trainen weer positief te denken. Van hen leerde ik dat ik mijn hersenkronkels kan sturen.’

Body positivity

Met haar lessen hoopt Roos andere mensen te inspireren ook meer zichzelf te zijn en wil ze laten zien dat je helemaal niet dun of lenig hoeft te zijn om yoga te doen. Daarom zet ze zich ook op sociale media in voor meer body positivity. Want jezelf leren accepteren is bevrijdend, weet ze inmiddels uit eigen ervaring.

Kracht en zachtheid

Roos: ‘Iedereen legt de lat zo hoog tegenwoordig, maar je hoeft helemaal niet te kunnen wat de anderen in je yogaklasje doen of wat je docent doet. Daar gaat het niet om. Juist als je precies doet wat goed voelt, ga je ontdekken dat yoga je kracht geeft en tegelijk ook zachtheid naar jezelf en de wereld om je heen. Yoga geeft vertrouwen en je zult zien: uiteindelijk kan je veel meer dan je denkt.’

Luister naar jezelf

Nog een tip van Roos voor als je haar lessen gaat volgen: ‘Doe mee op je eigen niveau en als het even niet lukt, luister je gewoon lekker naar de les in een ontspannen houding. Het is oké om een beginner te zijn. Laat je niet leiden door angst of onzekerheid, maar door nieuwsgierigheid. Dan wordt yoga, maar ook je leven, een stuk leuker. Het vergt misschien wat oefening en energie, maar het is het meer dan waard.’