De 15-jarige Simon van Nunen identificeert zich niet als man en ook niet als vrouw. Non-binaire personen vallen vaak tussen wal en schip. En dat ondervindt Simon aan den lijve. “De maatschappij vraagt van je dat je een keuze maakt”, laat hen weten in een interview met het Eindhovens Dagblad.
Non-binair, wat is dat nu eigenlijk? “Non-binair is een parapluterm voor de grote groep mensen, die heel diverse gevoelens hebben over hun gender”, legt de website transvisie uit. Begrijpelijk dat deze uitleg niet direct helderheid schept voor iedereen. De Volkskrant omschrijft het als volgt: “Iemand die zich man noch vrouw voelt, of juist net zozeer man als vrouw, noemen we non-binair.”
Man-vrouw maatschappij
Al van jongs af aan is het voor Simon lastig om zich in binnen het genderspectrum te bewegen. Hen is geboren als meisje en komt later uit de kast als trans man, maar ook die identiteit blijkt niet passend. Tijdens het transitietraject wordt door de psycholoog de volgende vraag voorgeschoteld: ‘Stel je een lijn voor: aan de uiterste kant daarvan staat de vrouw en aan de andere kant de man. Waar bevind jij je op die lijn?’ Een vraag die Simon niet beantwoord krijgt en volgens hen symbool staat voor onze samenleving. “De maatschappij waarin we leven is nog altijd grotendeels ingericht op de man-vrouw tweedeling.”
De eerste diagnose
Op jonge leeftijd begint de worsteling rondom genderidentiteit al voor Simon. Verbaasd is zijn omgeving niet. “Ze hadden altijd al gezien dat ik niks had met traditionele dingen als nagels lakken”, laat Simon aan de krant weten. Niet veel later wordt de diagnose ‘genderdysforie’ gesteld.
Sommigen hebben hier zoveel last van, dat het kan leiden tot bijvoorbeeld depressieve klachten of angst
Gender-wat…? “Mensen met genderdysforie hebben een sterk gevoel van onvrede met het geslacht waarmee ze geboren en opgegroeid zijn. Het gender past niet bij hoe ze zich voelen en hoe ze zich willen uiten. Sommigen hebben hier zoveel last van, dat het kan leiden tot bijvoorbeeld depressieve klachten of angst”, schrijft het UMCG. Na diagnose begint Simon met hormoontherapie, maar toch blijven er twijfels.
Meer dan dominante labels
Wanneer het transitietraject anderhalf jaar loopt, worden de twijfels te groot. Ook de mannelijke identiteit past niet bij Simon. “Ik besefte dat het traject dat je ingaat niks zegt over wie je bent of waarmee je jezelf moet identificeren”, aldus Simon. Na het nodige huiswerk ontdekt hen dat er meer genderidentiteiten bestaan dan alleen de dominante labels van man en vrouw. Vanaf dat moment kiest Simon voor nieuwe voornaamwoorden, namelijk hen/hun of die.
Steeds vaker zien we in bijvoorbeeld series (denk aan Thorn Roos de Vries in Spangas) non-binaire karakters, maar toch zijn we er nog lang niet, denkt Simon. Ook al is er meer zichtbaarheid, het ontbreekt volgens Simon aan acceptatie. “Zodra je je buiten die man-vrouw indeling beweegt is er wantrouwen”, zegt die. Daarbij verlangt de maatschappij nog altijd dat er een keuze wordt gemaakt.
Tijd om daar verandering in te brengen, want het genderspectrum kent meer vormen dan alleen een mannelijke, of vrouwelijke genderidentiteit. Wil jij meer weten over alles dat niet past binnen de gangbare genderhokjes? Neem dan eens een kijkje op www.transvisie.nl. En ben je benieuwd naar het hele interview met Simon? Dat lees je via onderstaande link.
