Sofie van den Enk: 'Het jodendom zit vol verwondering'

Sofie van den Enk kent veel verwondering in haar leven, maar ze heeft ook moeilijke tijden gehad. In haar bekering tot het jodendom vindt zij houvast. 

Presentatrice Sofie van den Enk zet binnenkort een bijzondere stap: ze wordt jodin. De rituelen en tradities geven haar houvast. Sofie vindt er ruimte voor de verwondering die ze als jong meisje al voelde. Soms slaat die verwondering om in vertwijfeling – depressie kan dan de kop op steken.

Waarom zijn we hier? Wat is het heelal? Hoe is alles begonnen? Die grote vragen hielden presentatrice Sofie van den Enk als klein meisje al bezig. Antwoorden waren er niet direct. Haar ouders hadden zich heel bewust van het christelijk geloof losgemaakt. Toch, wanneer de kleine Sofie met haar grootouders meeging naar de kerk, vond ze het er fijn.

In haar studietijd ging Sofie haar hang naar het christendom verder onderzoeken, maar met weinig succes. Ze kreeg meerdere ‘zijnsdepressies’, die verband houden met haar melancholische aanleg. Ze verwondert zich over de grootsheid van het bestaan, maar die grootsheid – en leegte? - kan haar juist ook naar de keel grijpen. Dat nare gevoel mag er niet zijn. ‘Depressie is als een verslaving. Er is een heleboel narigheid te voelen, en je durft er gewoon niet aan’.

'Depressie is als een verslaving'

Sofie van den Enk
Een portret van Sofie van den Enk
Een portret van Sofie van den Enk en Annemiek Schrijver

De ambitieuze Sofie ging uiteindelijk aan de slag in de televisiewereld. Met succes, maar ze stuitte ook op de harde kant van het televisievak: hoe goed je het ook doet, je kunt zo weer aan de kant worden geschoven.

Binnenkort zet Sofie een belangrijke nieuwe stap in haar zoektocht naar zin. Ze wordt jodin. Het uitvoeren van de tradities en rituelen geven haar een vorm van houvast in die grote, ontembare wereld. Wie God precies is, blijft in het joodse geloof vooral een mysterie. Juist dat werkt goed voor Sofie. ‘Bij het woord God ontstaan direct allerlei beelden. Maar een woord als de Eeuwige, daarin zit veel meer ruimte voor verwondering, voor mysterie’.

Bekijk hier deze aflevering

De inspiratietekst van Sofie van den Enk

Mijn God, mijn God, ik bid dat deze dingen nooit eindigen.
Het zand en de zee,
het ruisen van het water,
de bliksem uit de hemel,
het gebed van de mens.

- Hannah Szenes