In oktober 2022 besluit Cora Postema de schapenwei van 1800 m2 naast haar huis om te toveren tot een paradijs: haar levenstuin. Een plek voor zelfreflectie, verbinding en ontmoeting. Met de handvaten van Cora maak ook jij je eigen levenstuin.
‘Alles wat er groeit en bloeit in mijn tuin is een afspiegeling van het leven', vertelt Cora. 'Van dat van mij, maar ook dat van de mensen die ik op mijn levenspad tegenkom. De mooie bloemen, de kleurrijke groente, de zieke kastanjeboom: alles nodigt uit tot zelfreflectie. En dat maakt het een levenstuin.’
Het leuke is: iedereen kan een levenstuin maken. En daar heb je echt geen 1800 m2 grond voor nodig. Met de tips van Cora maak ook jij een paradijselijke levenstuin, -balkon, of -vensterbank.
Begin gewoon
‘De eerste stap is simpel: gewoon beginnen. Bepaal van te voren niet te veel hoe jouw tuin eruit moet komen te zien, maar ga af op je gevoel. Wat vind jij mooi om te planten? Waar word jij gelukkig van?
De natuur is grillig en laat zich toch niet dwingen. Beweeg daarom vooral mee met wat er wil ontstaan in je tuin en vertrouw op het proces. Vaak verdiep ik me ook pas in een plantensoort als die voor mijn neus staat. Een levenstuin is een zaak van het hart, niet van het hoofd.’
Luister (alleen) naar jezelf
‘Voor de invulling van mijn tuin kijk ik alleen naar waar ik zelf blij van word. Luister vooral niet te veel naar anderen, dan is het tenslotte niet meer jouw levenstuin.’
'Ik kan heel erg gelukkig worden van mijn tuin'
Ga op zelfonderzoek uit
‘Mijn tuin is een afspiegeling van mezelf en mijn levenspad. Mijn kas noem ik daarom ook wel de baarmoeder, want daar begint het leven. De schommels helpen mij mijn innerlijke kind in leven te houden en het labyrint staat weer symbool voor verdieping en naar binnen keren.
Onderzoek dus wat je gevoel je te zeggen heeft, sta ervoor open en luister daarnaar. Probeer er ook achter te komen wat je er soms van weerhoudt om dat gevoel te volgen.’
Leer te houden van imperfectie
‘Ook in mijn tuin groeien brandnetels en distels, die laat ik bewust staan. Voor mij staat onkruid symbool voor de obstakels die je nou eenmaal tegenkomt in het leven. Je kan denken: wat onderhoud jij de boel slecht, maar interessanter is het om te onderzoeken waar die drang naar perfectie vandaan komt.
Want waarom mag er geen onkruid groeien? Waarom moet alles netjes op een rijtje staan? Omdat de buurman dat ook doet? In mijn tuin groeit de andijvie tussen de zonnebloemen en ik trek me er niks van aan. Dat voelt als een driedubbele bevrijding.’
Laat je verrassen
‘Regelmatig staat er ineens een bloem in mijn tuin die ik nooit gezaaid heb. Die is waarschijnlijk met de vogeltjes meegekomen, maar staat daar prachtig. Een tuin blijft nooit hetzelfde. Alles wat ik dit jaar netjes heb gezaaid, komt volgend jaar weer ergens anders op of zal verdwijnen. Durf jij je te laten verrassen?’
Stel je tuin open voor anderen
‘Iedereen is welkom in mijn tuin. De één geniet er van de bloemen, de ander smult mee van de sla en weer een ander komt er tot rust of raakt geïnspireerd voor een volgende levensstap. Ik vind het leuk om in gesprek te gaan met de bezoekers. Een bepaalde bloem kan voor mij het één betekenen, voor een ander symboliseert het weer iets compleet anders.’
Grootte is niet van belang
‘Om een levenstuin te maken heb je echt niet net als ik 1800m2 grond nodig. Ook op je eigen vierkante meter kun je je levensloop vangen in planten en bloemen waar jij blij van wordt.'