Natalie emigreert naar Curaçao om dichterbij haar moeder te wonen
In onze nieuwe serie Burgerzaken kijk je mee in de mooie, persoonlijke verhalen bij het gemeenteloket. In de eerste aflevering maken we kennis met Natalie. Ze bezoekt het gemeentehuis, omdat ze gaat emigreren naar Costa Rica. Haar kinderen blijven bij hun vader in Nederland. Hoe gaat haar avontuur verder? Wij belden haar na de uitzending op en praten je graag bij.
Onverwachts op familiebezoek
Omdat haar moeder in Venezuela woont wilde Natalie graag dichterbij gaan wonen. Vanuit Nederland vond ze een baan in Costa Rica en ze besloot te verhuizen. Maar toen ze eenmaal in Costa Rica aankwam, bleek dat er nog een extra sollicitatieronde was, de week erna. 'Onverwachts had ik dus een week vrij. Ik besloot om mijn familie in Venezuela op te zoeken. Ik had ze al vier jaar niet gezien.'
'Ik besefte dat ik echt in Venezuela wil zijn'
Van Venezuela naar Costa Rica en weer terug
Na een mooie en emotionele week bij haar familie, moest Natalie voor het sollicitatiegesprek terug naar Costa Rica. 'Toen ik eenmaal in Costa Rica was, besefte ik: ik wil hier helemaal niet zijn. Ik wil echt in Venezuela zijn.' Ze werd aangenomen, maar heeft het aanbod toch afgeslagen.
Een verblijfsvergunning krijgen in Venezuela bleek helaas erg lastig. Natalie kon in haar situatie alleen een Venezolaans BSN krijgen door er flink voor te betalen. Daar heeft ze vriendelijk voor bedankt. 'Er was geen andere manier. Ik ga daar niet illegaal verblijven.' Haar wens om dicht bij haar moeder te wonen, is om die reden niet mogelijk. 'Dat heeft echt m'n hart gebroken.'
‘Wat ik in Venezuela in twee maanden niet voor elkaar kreeg, is me op Curaçao binnen een paar dagen gelukt’
Thuis op Curaçao
Om bij te komen en de situatie een plekje te geven, besluit Natalie naar het nabijgelegen Curaçao te gaan. Ze was er nog niet eerder geweest, maar voelde zich er al snel veilig en gelukkig. ‘Toen ik er was dacht ik: waarom doe ik zo moeilijk? Dit is net Nederland én het is dicht bij mijn moeder.’ Al snel besloot ze dat dit haar nieuwe thuis moest worden.
Vanaf toen ging het snel. In no-time heeft ze haar verblijfsvergunning geregeld en een huis gevonden. 'Wat ik in Venezuela in twee maanden niet voor elkaar kreeg, is me op Curaçao binnen een paar dagen gelukt.’
Natalie werkt nu bij een vrijwilligersorganisatie. Samen met andere vrijwilligers brengt ze minderbedeelde kinderen in het westelijk deel van Curaçao IT-kennis bij. ‘Die kennis en faciliteiten zijn er buiten Willemstad nauwelijks.’ Ze gaat een project opzetten met lokale vrijwilligers. Ook is Natalie druk bezig met het opzetten van haar eigen reikipraktijk. ‘Het zou fantastisch zijn als ik kan leven van reikisessies voor toeristen en het voor lokale mensen gratis kan doen. En dat natuurlijk in combinatie met vrijwilligerswerk, want dat vind ik hartstikke leuk!’
Contact met haar moeder
Hoewel je Venezuela vanaf de kust van Curaçao kan zien liggen, heeft ze haar moeder nog niet kunnen opzoeken. ‘Door politieke zaken gaan er geen vluchten naar Venezuela.’ De bedoeling is dat het dit jaar weer mogelijk wordt om te vliegen. ‘Dan kan ik mijn moeder veel vaker zien, hopelijk 2 à 3 keer per jaar. Ze is nu nog jong en fit, maar de tijd zal komen dat ze me meer nodig zal hebben.’
‘Het is voor mijn kinderen ook moeilijk dat ik ben weggegaan, maar ze begrijpen het wel’
Kinderen op bezoek
Blij vertelt Natalie dat haar kinderen haar in december hebben opgezocht. ‘Dat was heel leuk, maar ook heel emotioneel. Zij hebben het niet makkelijk gehad. Het is voor hen ook moeilijk dat ik ben weggegaan, maar ze begrijpen het wel.’ Natalie mist haar zoon en dochter enorm. Haar kinderen weten dat ze altijd welkom zijn op Curaçao, maar Natalie wil de keuze waar ze na hun studie willen wonen aan hen laten. ‘Het ligt helemaal open voor ze.’
In de eerste aflevering van Burgerzaken zie je het verhaal van Natalie en andere bijzondere verhalen uit het gemeentehuis. Je kunt de aflevering terugkijken op NPO Start.