'We zagen huilende mensen en voelden de hete vuurzee. Op een gegeven moment werd de hitte ondraaglijk en moesten wij het flatgebouw verlaten,' zegt Talita Keerveld geëmotioneerd. Het voormalig stadsdeelcommissielid van Amsterdam Zuidoost was één van de mensen die in actie kwam nadat het vliegtuig was neergestort.
Geschreven door Hodo Abdullah
'Ik kwam net van de kerk en liep naar huis,' begint Talita. 'Eenmaal aangekomen stond ik voor mijn voordeur en op dat moment sloeg mijn overbuurman zijn deur open. 'Buurvrouw, er is een vliegtuig neergestort op de flats Kruitberg en Groeneveen,” zei hij aangedaan. We keken elkaar gechoqueerd aan en ik rende naar de bushalte, op weg naar de plaats des onheils. De flat Kikkerstein stond tegenover Kruitberg en Groeneveen en ik besloot om dat flatgebouw te betreden.' Vanaf de bovenste verdieping had Talita een goed overzicht van de rampplek en steeds meer mensen begonnen zich te verzamelen. 'We zagen huilende mensen en voelden de hete vuurzee. Op een gegeven moment werd de hitte ondraaglijk en moesten wij het flatgebouw verlaten.'
'Sommige kinderen verloren hun ouders.'
De volgende ochtend kreeg Talita tijdelijk verlof en mocht zij van haar werk de kinderen van de slachtoffers opvangen. 'Ik haalde mijn hele huis overhoop en zocht naar spelletjes, stiften en knuffels. Met een zak vol speelgoed en leesmateriaal klopte ik aan bij het opvangcentrum. Ik wilde graag meehelpen, want de situatie raakte mij enorm. Sommige kinderen kwamen met hun ouders op straat te staan, omdat hun huizen waren afgebrand. Het was zo verdrietig, ik schiet nu weer vol.' Ze blijft even stil en dept haar tranen met een tissue droog. 'Ik probeerde de kinderen op te fleuren, zong met ze, las ze voor en speelde spelletjes met hen.'
Traumatische nasleep
Dertig jaar na de ramp is het trauma voor velen nog steeds voelbaar. Toestellen vliegen laag over de Amsterdamse Bijlmermeer. 'Elke twee minuten buldert er een vliegtuig over het Amsterdamse stadsdeel. Slachtoffers die de ramp hebben overleefd, ervaren dat als zeer traumatisch en verstijven van angst.'
'Elke twee minuten buldert er een vliegtuig over het Amsterdamse stadsdeel.'
'Zij zijn zich erg bewust van de vliegtuiggeluiden en beleven daardoor de ramp opnieuw.' Volgens haar voelen sommige slachtoffers zich in de steek gelaten. Het is volgens hen frustrerend dat er niks aan de overlast gedaan kan worden. Bovendien vindt zij de afwikkeling van de Bijlmerramp gebrekkig. 'Ik heb van de bewoners en oud-bewoners vernomen dat zij en hun naasten onvoldoende zijn ondersteund. Er waren ook een aantal ongedocumenteerden onder de overledenen en de families van deze mensen werden na de ramp slecht geïnformeerd. Zij voelden zich in de steek gelaten en sommigen besloten om hun verdriet in stilte te verwerken. God heeft ons tranen gegeven om het verdriet te uiten, maar tranen nemen de pijn niet weg.'
Rampvlucht
In Rampvlucht werpen een dramaserie, documentaire, podcast en digitale reconstructie een nieuwe blik op deze controversiële vliegramp.
