De relatie van het filmechtpaar Carmen en Kees komt steeds meer onder druk te staan als de situatie van Kees, die lijdt aan de ziekte van Parkinson, uitzichtloos lijkt. Kees doet tien jaar mee aan onderzoeken, maar een medicijn blijft uit. Heeft een leven zonder perspectief dan nog zin? 

Het is 1992 als Carmen Cobos en Kees Rijninks elkaar ontmoeten. Er is direct een enorme klik tussen hen. Zij de temperamentvolle, hij de meer bedachtzame; een aanvulling op elkaar. Naast liefde delen ze een passie voor film en voor documentaires in het bijzonder. Hun persoonlijke relatie vormt het begin van een nauwe, professionele samenwerking die resulteert in een lange reeks films die ze gezamenlijk produceren. 

Donkere wolken

Er is geen vuiltje aan de lucht, totdat zich in 2014 vrij plots donkere wolken aandienen. Wat begint met wat lichte trillingen bij Kees tijdens dagelijkse handelingen, blijkt bij nader onderzoek het begin van de ziekte van Parkinson. Deze diagnose zet een compleet ander leven in gang, waarbij schema’s, pillen en oefeningen centraal staan. 

Kees en Carmen wordt verteld dat er een goede kans is dat er binnen tien jaar een medicijn beschikbaar is, dat de ziekte het hoofd kan bieden. Daarom doen ze mee aan diverse onderzoeken die de ontwikkeling van zo’n medicijn zouden kunnen versnellen. 

Carmen Cobos en Kees Rijninks
Carmen Cobos en Kees Rijninks

Weerbarstig 

De realiteit is helaas weerbarstiger. Niet alleen krijgt Parkinson Kees steeds meer in z’n greep, zijn achteruitgang begint ook hun relatie aan te tasten. Terwijl gaandeweg elke stap voor Kees beangstigender wordt en zijn motoriek onbeheersbaarder, ziet Carmen haar geliefde als het ware door haar vingers glippen. Hoezeer ze ook nog van elkaar houden, hoezeer ze elkaar niet los willen laten, toch wrikt de ziekte zich meedogenloos tussen hen in.    

Uitzichtloosheid

Naarmate de ziekte zich verder manifesteert en de situatie uitzichtlozer wordt, komt meer en meer de vraag bovendrijven hoeveel zin een leven zonder perspectief nog heeft? Er zijn wel wat behandelingen mogelijk, maar dat blijken toch vooral pleisters op de wonden in plaats van substantiële verbeteringen. 

Het zwarte gat dat zich onvermijdelijk opdringt, genereert een andere, veel rigoureuzere optie; die van euthanasie. Maar wil en kun je die stap zetten als je zo aan het leven en aan elkaar gehecht bent? Een bijna onmenselijk dilemma dient zich aan in 2Doc: Samen alleen

2Doc: Samen alleen is op donderdag 11 april op Wereld Parkinson Dag te zien om 22.20 uur bij KRO-NCRV op NPO2.

Lees ook

Meer persoonlijke verhalen lezen?

Schrijf in je voor de nieuwsbrief Persoonlijke verhalen

Carmen Cobos en Kees Rijninks