Je ziet steeds vaker rundvlees dat zó bijzonder schijnt te zijn dat het een eigen naam verdient: Black Angus. Of je het nou als burger of van de grill bestelt, het staat in menig restaurant tegen meerprijs op de menukaart. Het is zelfs zo populair dat inmiddels de supers er vol mee liggen. Maar wie of wat is die Angus eigenlijk? En wat maakt dit vlees zo exclusief?
De Angus koe
Aberdeen Angus is een runderras dat afstamt van een oud Schots koeienras. Het wordt ‘Black Angus’ genoemd omdat de Angus koe zwart van kleur is, maar soms wordt er ook enkel het woord Angus op de verpakking vermeld.
De Angus koe is echter al lang niet meer enkel in Schotland te vinden. Door de populariteit van de Angus zijn veehouders van over de hele wereld Angus-runderen gaan houden. Maar wat maakt deze koe zo immens populair?
Vetdooradering
Het vlees van een Angus-rund zou malser zijn dan dat van een gewone melkkoe. Dat komt door de vetdooradering, oftewel marmering. Kleine vetadertjes door het vlees zorgen voor extra smaak en sappigheid.
Nederlandse Angusboer Henry Hoiting zegt in de Keuringsdienst van waarde-uitzending: ‘Tegenwoordig willen we steeds meer een stukje vet aan ons vlees. Anguskoeien zijn daarom ineens veel populairder geworden. Tien jaar geleden zouden ze dit echt een hele waardeloze koe gevonden hebben in Nederland.’ Maar het Angus-ras heeft nog een voordeel.
Het Angus ras
Black Angus-runderen staan bekend om hun gemakkelijke geboortes, mede omdat de kalveren relatief klein worden geboren en de moederdieren een goed moederinstinct hebben. Dit maakt ze aantrekkelijk voor veehouders, omdat het de arbeidsintensiteit en risico’s rondom de bevalling vermindert. Bovendien groeien ze snel en zijn ze makkelijk om te houden, aangezien ze geen hoorns hebben.
Het nadeel van de Aberdeen Angus is dat het een erg klein koeienras is, waardoor het niet veel vlees oplevert. Maar daar heeft de Angus Association iets op gevonden: via een uitgekiend fokprogramma werd Angus, door het te kruisen met andere rassen, opgefokt tot een veel groter rund. Maar mag het nog wel Angus heten dan?
100 procent Angus of niet?
Volgens vleeshandelaar Mikel Pouw bestaat ‘100 procent Angus bijna niet meer’. In veel gevallen wordt een Angus-stier gekruist met een melkkoe, en mag het kalf dat daaruit voortkomt, als Angus worden verkocht.
Wanneer dat kalf later zelf weer wordt gekruist met een ander ras, verdwijnt er steeds meer van de oorspronkelijke Angus-genetica uit de bloedlijn. Maar hoe weet je als consument hoeveel Angus je burger, biefstuk of kroket werkelijk bevat?
Wanneer mag vlees Angus heten?
In Amerika is er de ‘Certified Angus Beef’-certificering, die garandeert dat het vlees aan strikte kwaliteitseisen voldoet. In Nederland bestaat zo’n certificering niet. Hierdoor moet je als consument volledig vertrouwen op wat de verkoper je vertelt.
Wanneer de Keuringsdienst een Utrechtse slager vraagt hoe zeker hij is dat zijn vlees 100 procent Black Angus is, antwoordt hij simpelweg: ‘Dat staat op het etiket.’
Marketing of smaakmaker?
Je kunt zeker nog Angus-vlees met de typerende vetdooradering bij slagers en specialisten vinden. De kans is echter klein dat je in een burger of kroket van de super of snackbar kunt proeven dat het vlees van een Angus-rund komt. Al helemaal omdat het onmogelijk te achterhalen is hoeveel procent Angus het vlees echt nog bevat. Angus is voor een groot deel een marketingterm geworden.
Zonder strikte certificering in Nederland blijft het een kwestie van vertrouwen. Wil je echt Angus-vlees van hoge kwaliteit? Dan loont het om goed onderzoek te doen naar de herkomst van het vlees.
