Breek een ei en de kans is groot dat je een wit draadje ziet. Het bevindt zich tussen het eigeel en eiwit, en het maakt het scheiden van je ei soms verdomd lastig. Maar wat is het precies? Een navelstreng, of zaadcellen misschien? De Keuringsdienst gaat op zoek naar de oorsprong van het witte draadje in je ei.
Eigenaardige bevinding
Stel je voor dat je op een rustige zondagochtend in de keuken staat, klaar om een smakelijk ontbijt te bereiden. Je breekt een ei en plotseling valt je oog op een vreemd wit draadje dat aan de eidooier bungelt.
Het ziet er enigszins onsmakelijk uit. Kies je ervoor om het slijmerige goedje uit je ei te halen, of gooi je het snel in de pan en doe je alsof je niks hebt gezien?
Chalaza
Het witte draadje wordt hagelsnoer of chalaza genoemd. Maar wat is het precies? Geen zorgen. Het zijn geen zaadcellen, en het is ook geen navelstreng.
Het witte draadje bestaat uit ei-albumine (een soort proteïne), en is een natuurlijk onderdeel van het ei. Het is zelfs essentieel voor de structuur van het ei. De hagelsnoeren zitten aan beide kanten van de dooier, en zorgen ervoor dat de eidooier in het midden van het ei blijft zitten.
Zo botst de dooier niet zomaar tegen de zijkant van de eierschaal, en dit is van cruciaal belang. De eidooier is namelijk dé voedingsbron voor een potentieel kuiken.
Hagelsnoeren in je ei zijn een goed teken
Maar zijn die hagelsnoeren eetbaar, of kun je het toch beter uit je ei halen? Mensen dachten vroeger dat de chalaza zaadresten waren van de haan bij een mislukte bevruchting. Het werd daarom ook wel ‘pik van de haan’ genoemd.
Dit is niet waar, en je kunt dit witte draadje gerust eten. Sterker nog, een zichtbaar hagelsnoer in rauwe eieren betekent dat je ei vers is. Bij oudere eieren lost dit ei-albumine namelijk langzaam op.
Meer Keuringsdienst van waarde?
Schrijf je in voor de Groener eten & leven nieuwsbrief. Al duizenden mensen gingen je voor.
