Op 92-jarige leeftijd nog wekelijks met je zoon van 59 zwemmen. Tot voor kort deed Tineke Sligting dat. Haar zoon Job heeft een verstandelijke beperking. Door een personeelstekort in zijn woongroep, is Tineke verantwoordelijk voor activiteiten buitenshuis. Hoe moet dat straks als zij er niet meer is?
Documentairemaakster Nousjka Tomas legt deze bijzondere moeder-zoonrelatie vast in Moederhart. In Spraakmakers vertelt ze dat er naast Tineke niemand anders is die er met Job op uit kan.
Elke week zwemmen gaat niet meer
Tot voor kort ging Tineke elke week met Job zwemmen, maar inmiddels gaat dat niet meer. Dit geldt niet zozeer voor het zwemmen zelf, maar voor het aan- en uitkleden van Job. ‘Met zijn lengte van twee meter en een verstand van een kind van anderhalf, is Job een broze reus,' vertelt Nousjka Tomas, die moeder en zoon al jaren kent. 'Tineke is al een paar keer met hem gevallen, omdat ze hem niet meer kan houden.’
Tomas vervolgt: ‘Vroeger had Job agressieproblemen. Door veel kennis en goede zorg is dit weggegaan. Tegenwoordig staat er één medewerker op een groep van acht mensen die verstandelijk gehandicapt zijn. De zorg en aandacht die Job vroeger kreeg, is er nu niet meer. Dat is heel wrang. Voor Job is er nog altijd geen vrijwilliger gevonden om met hem te gaan zwemmen. Die vraag ligt er vanuit Tineke al jaren.’
Personeelstekort een groot probleem
‘De vergrijzing slaat tot en met 2030 enorm toe’, vertelt Han Mennen, die werkt bij KansPlus, een belangennetwerk voor verstandelijk gehandicapten. ‘Dit merken we heel erg bij de zorginstellingen. Zeker bij de wat moeilijkere groepen, zoals die waar Job in zit, is goed personeel moeilijk te krijgen. Hierdoor wordt steeds meer beroep gedaan op de ouders en verwanten.’
'Wie kan er straks iets leuks doen met Job als Tineke er niet meer is?'
Hechting en vertrouwen
Hoewel het maar de vraag is of Job begrijpt dat Tineke zijn moeder is, is zij wel diegene die hem elke week mee op sleeptouw neemt om iets leuks te gaan doen. Wie kan dit doen als zij er zelf niet meer is? Nousjka Tomas vertelt: ‘Het gaat heel erg om hechting en vertrouwen en dit heeft Job extreem bij Tineke.’
Maatschappelijke stage
Hoe bouw je zo’n vertrouwensband op en wie kan dit doen? Volgens Mennen is er vooral tijd nodig om een goede band op te bouwen. Mennen: ‘Een maatschappelijke stage of vrijwilligerswerk is hier een goed voorbeeld van. Dit is een mooie kans voor jonge mensen om met deze mensen in contact te komen.'
'Als er vertrouwen is kun je ontzettend mooie momenten meemaken'
Direct, eerlijk en open
Mennen vervolgt: ‘Als je mensen leert kennen met een verstandelijke beperking, zie je dat het heel mooi is om met deze mensen om te gaan. Ze zijn heel direct, eerlijk en open.’
Tomas vult aan: ‘Deze groep mensen is minder te zien in het straatbeeld dan bijvoorbeeld mensen met Downsyndroom. Als er vertrouwen is kun je ontzettend mooie momenten meemaken met deze mensen.’
Wil je meer persoonlijke verhalen lezen?
Schrijf je in voor de nieuwsbrief Persoonlijke verhalen
