"Ze doet het op haar eigen manier. Geen enkele brave prinses, heldhaftige prins, of witte paarden en verlegen hofdames." Oh, wat missen we mevrouw Schmidt, en wat blijft het een gemis voor de kinderboekenwereld. Onze collega’s van Zapp bedachten daar iets op (want ook de kinderen van nu, mogen Annie nóóit vergeten)!
Het is 1911 als het verhaal van Annie Maria Geertruida Schmidt begint. Ze groeit op in het Zeeuwse Kapelle waar haar broer Wim haar maar een rare baby vindt, "liever zou hij haar ruilen voor een kalf." Maar Annie gaat - gelukkig! - nergens naartoe, vertelt de podcast Sterke Verhalen van Super Meiden.
Annie hield niet van grote mensen
"Annie hield niet van regels en al helemaal niet van grote mensen." En precies die kijk op de wereld lezen we terug in haar populaire boeken, waarin hoofdpersonen graag aanschoppen tegen de opgelegde regels van volwassen. De tijd dat Annie opgroeit is een tijd van traditionele Zeeuwse klederdracht, leert de podcast ons. "Meisjes dragen lange zwarte jurken met witte- en kanten schorten." Niks voor Annie, die door progressieve(re) ouders wordt opgevoed. "Ze draagt geen hoeden, heeft een strakke korte pony en onder haar rokken draagt ze opvallende sokken."
Anders dan de rest
Je merkt het al: Annie was anders dan haar leeftijdsgenoten in het dorp. Genoeg voeding voor pesterijen. En het feit dat ze de Zeeuwse taal niet sprak, was alleen maar meer koren op de molen voor de pestkoppen. Toch maakte het Annie sterker, ze werd een goede observator. "Volwassenen zeggen vaak iets anders dan zij bedoelen. Van pestkoppen kun je veel zeggen, maar die zijn tenminste eerlijk."
Die leraren snappen er niets van!
Op een zondag kruipt ze tijdens de kerkdienst - haar vader is dominee - de kerktoren in, vertelt de podcast. Ze kan kilometers uitkijken over het water en de weilanden… "Hier voel ik me vrij, deze toren is wild. Hij is niet van de grote mensen, maar van dieren", dacht ze. Ze fantaseert, over schepen en zeerovers.
Zo ontdekt Annie een nieuwe wereld. Een universum in haar eigen hoofd, vol zelfverzonnen wezens en rare verhalen. Een fantasiewereld waar de leraren op school maar weinig mee kunnen. Nog voordat Annie naar de kleuterschool gaat, leert ze lezen en met vier jaar begint ze haar eigen verhalen te verzinnen en probeert ze die op te schrijven. Met weinig succes: ze haalt onvoldoendes op school, met als dieptepunt tweeën voor Nederlands. Cijfers voor verbeelding of fantasie, krijgt ze helaas niet. "Die leraren snappen er niets van", vond Annie. Tijd voor een revolutie!
Lonkend Amsterdam
Ze knipt haar haren kort en draagt vanaf dat moment alleen nog maar korte rokken. Op haar vijftiende ontdekt Annie de radio, waardoor ze kennis maakt met de wereld ver buiten Kapelle. En die wereld bevalt haar wel. Zodra ze mag studeren vertrekt ze naar Amsterdam, waar ze werkt in bibliotheken. 's Avonds danst ze en feest ze, waar ze maar kan.
Op een dag wordt ze gebeld door de baas van Het Parool; een belangrijk moment voor Annie, dat telefoontje betekent namelijk toegang tot een baan in het archief. Ze belandt op een muffe plek vol met kasten, tot aan het plafond volgepropt met papieren, mappen en oude kranten. Aan haar de taak de boel te organiseren. Annie wordt 'de meest verstrooide, verlegen, wazige dame van het archief', en alle mensen van de krant omarmen haar.
Soms betreedt Annie de redactie en neemt ze stilletjes plaats achter een bureau. Daar begint ze met het schrijven van versjes. En die blijken goed! Wekelijks verschijnen haar woorden vanaf dan in de krant.
Met De Spin Sebastiaan boekt Annie groot succes en niet veel later wordt ze een vaste schrijver voor de krant. Urenlang spendeert ze op de redactie waar ze verhalen schrijft. “Ze tikt vel na vel, dag en nacht, het ene kinderboek na het andere, maar altijd op haar eigen manier. Geen enkele brave prinses, of heldhaftige prins, of witte paarden en verlegen hofdames. Annie’s hoofdpersonen zijn eigenwijs, ondeugend en ze maken de grappigste en spannendste avonturen mee. Het zijn kinderen die niet luisteren naar volwassenen en hun regels.
Wereldwijd groeien miljoenen kinderen op met Annie's verhalen. Een wereld die Annie bedacht, waar wij voor altijd in mogen rondreizen. "Ik ben zelf nogal kinderlijk, geloof ik. Ik heb een hele makkelijke geest en ik kan me heel makkelijk verplaatsen in de gedachtegang van een kind." Benieuwd naar meer Sterke Verhalen van Super Meiden? Luister de podcast.
