Het thema klimaatverandering zaait verdeeldheid. Dwars tegenover klimaatsceptici staan mensen die ervoor kiezen om geen kinderen te krijgen, om de aarde te ontzien van nog meer verwoesting. De Huffpost sprak met de vrouwen achter deze beweging.
Steeds meer onderzoeken tonen aan dat de aarde zoals we hem nu kennen, met de tijd achteruit gaat. Hoewel de toekomst niet met zekerheid te voorspellen is, valt volgens sommige vrouwen een doemscenario niet uit te sluiten. Zij vragen zich af: hoe kunnen we onze kinderen grootbrengen, op een wereld die ten onder gaat?
Het klinkt pessimistisch, maar dat maakt de vraag niet minder urgent, vinden Meghan Kallman en Josephine Ferorelli. De HuffPost sprak met deze vrouwen, die samen Conceivable Future oprichtten. Hun organisatie wil thema’s rondom het klimaat belichten in relatie tot ouderschap en de bijbehorende zorgen en wensen.
De achterban maakt zich zorgen. Niemand wil dat zijn of haar kinderen opgroeien in tijden van smeltende ijskappen, verwoeste ecosystemen en extreme weersomstandigheden. Voor sommigen is het nog maar de vraag of we er überhaupt nu voor moeten kiezen om ons voort te planten.
Dit heeft niet alleen te maken met een onzekere toekomst voor onze kinderen, maar ook met de impact die voortplanting zelf heeft. De grootste vervuiler blijkt niet het vliegtuig of de voedselindustrie te zijn, maar de mens zelf. Het krijgen van een kind minder scheelt de wereld een exorbitant hoog gehalte van koolstofuitstoot.
In het Verenigd Koninkrijk is de organisatie 'Birthstrike' opgericht. De 330 leden hebben een verdrag ondertekend geen kinderen te zullen krijgen, zolang de politiek geen grootscheepse maatregelen treft voor het klimaat .
Er heerst veel controverse rond de beweging en een online hetze. De 33-jarige oprichtster Blythe Pepino moet berichten slikken, als: "Ik zou je sowieso niet eens willen verkrachten".
Taboe
De backlash die ze ontvangt, gaat gepaard met een taboe rond het thema. Het gaat immers dwars in tegen de natuurlijke drang om voort te planten en de zeer menselijke wens om een gezin te stichten.
Ook Furorelli ziet in dat de beweging op onwil stuit vanwege het pessimistische karakter. Toch wil ze niemand een keuze door de strot drukken. Het gaat haar erom dat mensen bewuster in hun keuzes staan, ook op het gebied van voortplanting.
Uiteindelijk gaat het om het behoud van leefbare toekomst, juist voor de volgende generatie.
