Nederlandse politieagenten discrimineren, dat is de boodschap van 26 politiemedewerkers die onlangs hun persoonlijke ervaringen deelden. De voormalige politieagent Randy Shrewsberry was zo’n racistische agent. Hij vertelt zijn kant van het verhaal.

Foto: Getty

Misschien wist je het al, of vermoedde je het: binnen de Nederlandse politie wordt gediscrimineerd. Onlangs schreef NRC over het boek met de persoonlijke ervaringen van 26 politiemedewerkers die vertellen wanneer zij werden gediscrimineerd op de werkvloer.

Racistische werkcultuur

Het boek is geschreven vanuit het perspectief van de slachtoffers. Er staan passages in als: “Hij riep: ‘Rot op met je zwarte kankersmoel!’. Dat ik ook politieman was, maakte de betreffende collega niet uit.” De verhalen winden er geen doekjes om: er heerst een racistische werkcultuur binnen de Nederlandse politie.

Foto: Matt Popovich via Unsplash

Ook in de VS

Hoe die cultuur eruit ziet vanaf de andere kant, de kant van de racistische agenten, laat voormalig politieagent en forensisch onderzoeker Randy Shrewsberry zien. Hij bekende laatst in The Huffington Post zelf zo’n agent te zijn geweest. Dit verhaal speelt zich af in de Verenigde Staten, waar discriminatie door politieagenten ook al lange tijd een groot probleem is.

Alle agenten lachten, en Shrewsberry lachte mee

Shrewsberry vertelt over grapjes die aan de lopende band werden gemaakt ten koste van zwarte mensen. Bijvoorbeeld die keer toen hij met een stuk of twaalf agenten buiten stond bij een politiebureau en een van hen tegen hem zei: “Hé Shrewsberry, weet je waarom zuiderlingen Yankees haten? Omdat jullie allemaal denken dat negers ook mensen zijn.” Alle agenten lachten, en Shrewsberry bekent: hij lachte mee. En deed er vervolgens niets aan.

Ook op straat

En het discrimineren houdt niet op bij collega’s, het is ook merkbaar op straat. De agent vertelt: “Jaren geleden hielp ik een inspecteur bij een auto-ongeluk. Een zwarte man was op een betonnen wegverdeler gebotst en overleed ter plekke. Ik was het verkeer aan het omleiden toen mijn korporaal, die het slachtoffer had gezien, naar me toe kwam en een update gaf.

Foto: Nicolas Barbier Garreau via Unsplash

Hij zei: “Toen ik aankwam leefde hij nog, maar zag ik hem wegtrekken. Zijn ogen gingen heel langzaam open en dicht en ik voelde zijn pols verzwakken”. Hij pauzeerde even en met de gladheid van een perfect getimede clou zei hij: “Dus ik fluisterde in zijn oor, ‘vandaag is de dag dat je dood gaat, neger’.”

Shrewsberry was geschokt. Maar opnieuw deed hij niets.

Lees ook:

Niets doen is hetzelfde als meedoen, schrijft de agent in zijn stuk. En zwijgen is precies wat de meesten doen in de werkcultuur op veel politiebureaus, zegt hij. Het is ook niet gek, want hij heeft zelf meegemaakt dat als je er wel iets van zegt, je daarvoor gestraft wordt. Shrewsberry werd zelf namelijk ontslagen toen hij meldde dat een sergeant iets had gestolen uit een inbeslaggenomen auto.

Zwijgen is geen goud

Wij hopen dat het met de actie van de Nederlandse agenten beter afloopt. Lees vooral de ervaringen van de Nederlandse agenten terug in het artikel van NRC Handelsblad. Voor het hele verhaal van de Amerikaanse agent, klik je op de link hieronder.