Willem Dieleman is een echte verbinder. Hij ziet het als zijn missie om ‘zijn’ Amsterdam persoonlijker te maken en alle verschillende mensen die de stad rijk is met elkaar in contact te brengen. 

Daarom heeft hij eigenhandig een bakfiets omgebouwd tot rijdend pannenkoekenhuis. Met een gaspitje, een koekenpan en liters pannenkoekenbeslag trekt hij door de stad om al rijdend gratis pannenkoeken uit te delen aan zijn stadsgenoten. 

Klein gebaar, groot effect

‘Je merkt gelijk dat je aanspraak hebt en dat mensen nieuwsgierig worden’, vertelt Willem. ‘Zo kun je op een heel laagdrempelige manier mensen naar je toe trekken en met ze in gesprek gaan. Dan krijg je hele leuke interactie.’ 

‘Het zijn geen diepte-interviews die we voeren’, legt Willem uit. ‘Het is eerder een soort wederzijdse erkenning door een klein gebaar.’ 

Het gebaar is misschien klein, het effect is groot. ‘Dit is wat Amsterdam nodig heeft’, reageert een voorbijganger enthousiast terwijl hij een pannenkoek met stroop naar binnen werkt. ‘Mensen zijn zo in hun eigen wereldje bezig. Ik denk dat dit een hele mooie manier is om meer met elkaar in contact te komen.’

Pannenkoeken voor daklozen

Sinds kort krijgt Willem hulp van Jesse, een buurtgenoot die hij per toeval ontmoette. ‘Mijn bakfiets had een lekke band en een jongen schoot me te hulp, dat was Jesse. Het klikte goed tussen ons en een week later ging hij al met me mee’, vertelt Willem.

Vaak stoppen de twee ook bij een daklozenopvang om daar hun pannenkoeken uit te delen. ‘Want ik weet hoe moeilijk het is om dakloos te zijn, omdat ik het zelf ook een tijdje ben geweest’, vertelt Jesse. 

Vier maanden lang woonde Jesse in zijn eigen bakfiets in het Westelijk Havengebied in Amsterdam. Maar sinds kort woont hij bij Willem om de hoek, in een omslagwoning van het Leger des Heils.

Bakkend de wereld rond

Willem ontdekte de verbindende kracht van pannenkoeken toen hij tweeënhalf jaar lang de wereld rondreisde. Hij bakte vaak pannenkoeken om de mensen die hij tijdens zijn reis ontmoette te bedanken voor hun gastvrijheid. ‘Vooral omdat ik niets anders kon maken’, lacht Willem.

De blije reacties die dat opriep vond hij zo leuk, dat hij al snel een klein gaspitje en een koekenpan kocht om ook aan willekeurige voorbijgangers op straat zijn pannenkoeken uit te delen. ‘Je krijgt heel veel terug wanneer je iets doet voor een ander. Pannenkoeken bakken en uitdelen leent zich daar perfect voor; het is klein, simpel om te maken en je kan het makkelijk weggeven.’

Zo reist Willem tweeënhalf jaar al bakkend de wereld rond. Pakistan, Dubai, India, Georgië, Iran: overal waar hij komt verspreidt hij pannenkoeken, blijdschap en verbinding. 

Na zijn terugkeer in Amsterdam, ziet hij dat ook in zijn eigen stad veel behoefte is aan saamhorigheid en verbinding. Dus bakt hij hier vrolijk verder en inmiddels heeft hij al duizenden mensen blij gemaakt. 

Niet alleen met zijn pannenkoeken, maar vooral met zijn oprechte aandacht, een luisterend oor en een vriendelijk woord.