Na jarenlang gepest te zijn, zocht Peter zijn pesters zelf op
In de Diamantbuurt in Amsterdam woont een bijzondere man: Peter van Maaren. Peter is een begrip in de buurt, de mensen zijn dol op hem. Maar hij heeft het niet altijd makkelijk gehad. Vooral de eerste jaren werd hij dagelijks gepest door moslimjongeren uit de buurt. Tot hij besloot hen en hun vaders op te zoeken in de moskee.
Constant uitgescholden
Zin in morgen zocht Peter op in Amsterdam waar hij vertelt over zijn verleden. Vooral de eerste drie jaar in de Diamantbuurt, waren niet makkelijk voor hem. Hij werd uitgescholden en getreiterd en kreeg het behoorlijk voor zijn kiezen als witte homoseksuele man. Peter: “Toen er voor het eerst geroepen werd: ‘Hé homo’, dacht ik: krijgen we dát weer. Zo vermoeiend. En het ging wel drie jaar door. In winkels waar ik kwam en als ik op straat liep werd ik constant uitgescholden.’
Naar het huis van de vijand
Hoewel Peter zich voornam zich niets van het pesten aan te trekken, was hij er op een bepaald moment helemaal klaar mee: “Ik heb geen stap opzij gezet in die eerste beginjaren, ik heb me niet uit het veld laten slaan. Waar is het huis van de vijand, dacht ik. Toen ben ik naar de moskee gegaan tijdens het grote Suikerfeest. Die jongens werden natuurlijk heel zenuwachtig, want nu kwam ik in hun gebied. En hun vaders zeiden: ‘Waarom kom je hier?’ Toen heb ik ze uitgelegd dat ik al jaren werd gepest. De vaders kwamen meteen in actie. In vijf minuten was het opgelost. Ik vroeg nog wat ze hadden gedaan. Ze hadden het gewoon gevraagd.”
'Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn maar, je moet wel respect hebben voor elkaar'
Ze accepteerden me
Als je een probleem hebt of ergens last van hebt, zoek dan contact met elkaar. Dat is het motto van Peter. Want als je het niet bespreekbaar maakt, creëer je nooit de kans om het op te lossen. Peter hield zich staande en zocht naar verbinding in plaats van zich af te keren. “Daarna veranderde het, ze accepteerden me en gaven na vele jaren toe dat ze het erg vonden wat ze hadden gedaan.”
De ‘buurtgoeroe’
Inmiddels is Peter een actieve en geliefde buurtbewoner. Hij zit in de organisatie van verschillende buurtactiviteiten en iedereen in de buurt kent hem. Hij is een echte bruggenbouwer. Sommige buurtgenoten noemen hem ook wel de ‘buurtgoeroe’ omdat hij onvermoeibaar mensen met elkaar verbindt. Zo heeft hij ervoor gezorgd dat er met Oud & Nieuw ook halal oliebollen zijn. Hij onderhoudt geveltuinen en helpt met de organisatie van de vegetarische en halal buurtbarbecues. Peter: “Ik geloof in verbinding en ontmoeting, je moet elkaar kennen om elkaar te kunnen begrijpen. Je hoeft het niet met elkaar eens te zijn, maar je moet wel respect hebben voor elkaar.”
‘Ik doe mee aan de ramadan maar ook aan het katholieke vasten'
Bekeerd tot de islam
Peter heeft altijd gevonden dat je de islam niet moet afwijzen maar je er juist in moeten verdiepen. Vier jaar geleden bekeerde hij zich tot de islam: “Ik ben katholiek opgevoed maar in de Rooms-Katholieke kerk miste ik verbinding. Die verbinding en saamhorigheid voel ik wel in de moskee. Ik merk wel dat sommige jonge jongens onwennig zijn als ze naast me bidden. Maar ze respecteren en accepteren me uiteindelijk wel.”
“In mijn huis staat het hele jaar rond een kerststalletje in de vensterbank en ik heb een imposant Mariabeeld. Ik doe mee aan de ramadan maar ook aan het katholieke vasten. Ik organiseer nu ook samen met de buurt een grote gezamenlijke iftar." Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar Peter vindt dat niet: "Het kan wat mij betreft heel goed naast elkaar bestaan.”
