Jetske van den Elsen presenteert samen met Derk Bolt het programma Spoorloos. We stellen haar drie vragen over haar bijzondere werk.
Wat maakt werken voor Spoorloos zo bijzonder?
Jetske: 'Dat ik samen met ons team zo dicht bij een (grote) verandering sta in het leven van onze zoeker. Een verandering waar ze vaak al heel lang over gefantaseerd hebben, waar ze bepaalde gevoelens bij hebben. Een verandering die hen hoe dan ook zal veranderen. En dat ik daar rondom dicht bij betrokken ben, maakt het heel indrukwekkend. Iets wat me bij blijft.'
De ontmoeting kun je maar één keer filmen, weleens bang dat het fout gaat?
'De ontmoeting is iets waar we vooraf natuurlijk heel goed over nadenken, hoe zal deze plaatsvinden, waar staat wie, wie is erbij, hoe filmt de cameraman? We hebben een keer gehad dat een moeder flauw viel vlak na de ontmoeting, plat achterover. We schrokken ons rot. Ook nog nooit meegemaakt.
Gelukkig kwam ze heel snel daarna weer bij en vertelde dat ze wel vaker door zenuwen flauw valt. We vonden het toch een te heftig beeld, dus toen hebben we ervoor gekozen om het flauwvallen eruit te knippen. Dat voelde op dat moment heel onnatuurlijk, maar op tv zie je er helemaal niets meer van.'
Wat houdt je werk in?
'Mijn taak in het programma is om het verhaal van de zoeker zo duidelijk mogelijk eruit te krijgen. Wat zijn zijn beweegreden, hoe heeft het gemis van een persoon zijn leven beïnvloed, waarom schakelt iemand juist nu Spoorloos in?
En daarbij reis ik samen met de zoeker, met z'n tweeën. Dus vanaf het moment dat we op Schiphol zijn, zijn we een soort duo en gaan we samen op reis. Ik probeer diegene zo snel mogelijk op z'n gemak te stellen. Het is toch vrij spannend allemaal. En eenmaal aangekomen in hun geboortegrond, begeleid ik de zoeker tot aan het moment van de ontmoeting.'