Guilty pleasures

Misschien valt het binnen de categorie ‘guilty pleasures’ dat ik huiver van genoegen als om half vijf ’s middags buiten het licht uitgaat en de invallende schemer om lamplicht of een kaars vraagt. Het moment dat ik van ons huis een fort maak tegen het gure grijze grauw van buiten en mezelf zalig geborgen weet achter slot en grendel onder een warm pluizig dekentje.

Klaar voor de lente

Nou, ik heb dus niets te klagen, de afgelopen maanden ben ik op m’n wenken bediend. Als er kans op kou en neerslag was dan wás het er ook. Natuurlijk knikte ik vanaf begin februari braaf instemmend mee met de verzuchting van anderen dat ze snákten naar de lentezon, groen en buiten, en ga zo maar door, maar stiekem koesterde ik nog steeds m’n winterfeestje. Tot vandaag. Ineens is er een omslag. Is het weg, de hunker naar schemer, kaarsen en dekentjes. Ik wil naar buiten, ik wil eropuit, ik verlang naar de zon, naar blauw en groen. Daar zijn ze dan toch, de lentekriebels. Maar waarom deze verstoring in mijn winterfeestje? Aan het weer kan het niet liggen, dat is op dit moment net zo nat en koud als de voorbije maanden.

Zijn het de krokussen die al wekenlang het gazon sieren? Of de vogels die me iedere ochtend wakker maken? Het licht dat al ruim voor zevenen door de gordijnen kiert? Ja, Ja, Ja én… het feit dat Pasen voor de deur staat. Net zoals ik ieder najaar uitkijk naar de Kerstmis en al wat daarmee samenhangt ervaar ik datzelfde aan het begin van de lente met Pasen.

Tradities

Hoewel het beschilderen van eieren en knutselen van paasstokken inmiddels ver achter ons ligt, verstop ik nog wel ieder jaar paaseieren in de tuin. Het is de traditionele aftrap voor onze jaarlijkse paaslunch waar familie en vrienden elkaar ontmoeten. Pasen is dus dat; uren met elkaar aan tafel zitten, maar Pasen is óók ‘The Passion’, de spectaculaire muzikale vertelling van het eeuwenoude verhaal over het lijden, sterven en de wederopstanding van Jezus.

Ook een niet meer weg te denken traditie. En dat het verhaal nog niets aan zeggingskracht heeft verloren is natuurlijk niet voor niets; het verhaal gaat ook over u en mij. Over de keuzes die we maken, over de mens die we willen zijn, over vriendschap en verraad, over trouw en schuld, over hoop, menselijkheid en over liefde. Het verhaal is van iedereen en van álle tijden.

The Passion

Dit jaar loop ik met de menigte mee in de processie. Ik ben zo benieuwd hoe dat zal zijn, wie ik daar ontmoet, welke verhalen ik hoor… 6 april is het zover, ‘The Passion’, live vanuit Harlingen. Pasen in optima forma.