Kijk, ik hoef heus niet bij iedere gelegenheid de slingers op te hangen en in de lampen te klimmen, maar een verjáárdag leent zich bij uitstek voor viering en de daarbij horende jolijt. Vind ik. Zeker nu de viering van mijn zestigste er vorig jaar vanwege jeweetwel bij ingeschoten is.

Verjaardagen zijn er om te vieren

Niet vieren kán natuurlijk maar waarom zou je? Waarom zou je niet vieren dat je ooit geboren bent? Das bijzonder toch? En ook dat je er een jaar bij mag tellen - dat is immers niet vanzelfsprekend.  Waarom zou je niet vieren dat je de voorbije 12 maanden iets hebt bijgeleerd, of afgeleerd. Waarom zou je niet vieren dat… Ok, duidelijk: wél vieren dus. 

Dan is de vraag: HOE? Doen we een bescheiden borrel of gaan we all out? En besteden we in dat geval de catering uit of ga ik lekker alles zelf fröbelen? (en past dat in mijn agenda?) Misschien is lasergamen een leuk idee of bowlen! Houden we het bij een diner en petit comité en doe we dat dan uit of thuis?

Verheugen 

‘Zie je nou wel!’ hoor ik de niet-vierders triomfantelijk roepen; ‘Wel vieren levert een hoop gedoe op, niet aan beginnen!’ Ik neem het ‘gedoe’ voor lief. Sterker nog, het gedoe maakt onderdeel uit van het vieren. Ik kan me dagen van tevoren verheugen op de mensen die ik, vaak na te lange tijd, weer zal zien en spreken. Me verheugen op de gezelligheid, de saamhorigheid. Me verheugen op het weerzien tussen mensen die elkaar alleen bij ons aan tafel ontmoeten. Ik verheug me zelfs op het maken van de boodschappenlijst en het menu. Dat laatste is een zaak van oeverloos en zorgvuldig wikken en wegen; de één mag geen schaal-en schelpdieren, een ander geen varken, weer een ander eet geen rund, sommigen negeren beide plus gevogelte en vis…

Er is echter één feesttopper waar iedereen gelukkig van wordt en die dus ook ieder jaar op de borreltafel prijkt. Ook omdat we er anders vragen over krijgen: ‘Hé, waar blijven de nacho's!?'

Ingrediënten

• 2 à 3 zakken tortillachips (naturel)
• 4 rijpe avocado’s
• Een emmer kerstomaatjes
• 3 eetlepels citroensap
• 10 bosuien
• 3 takjes koriander
• Een potje jalapeñopepers
• 250 milliliter zure room
• 1 blik maiskorrels
• Zout en peper

Benodigdheden

• Een ovenschaal waar 2 à 3 zakken tortillachips in passen.
• Een grote kom
• Oven

Bereidingswijze

1. Verwarm, 40 minuten voordat je de schotel wilt serveren, de oven voor op 200 °C.
2. Maak in een écht grote kom een salsa van 4 rijpe avocado’s in stukjes, een emmertje (yep) kerstomaatjes die je halveert, 3 eetlepels citroensap, 10 in ringetjes gesneden bosuien, 3 fijngehakte takjes koriander, 2 eetlepels gehakte jalapeñopepers uit een potje, 250 milliliter zure room en 1 blik uitgelekte maiskorrels. Breng verder op smaak met zout en peper. Tijd om te proeven en indien akkoord koel wegzetten als het feest nog moet beginnen.
3. Stort de zakken tortillachips in de ovenschaal en bedek met de salsa.
4. Top af met lekker veel geraspte Goudse kaas of echte cheddar en zet de schaal 20 minuten in de voorverwarmde oven. Kijk tussentijds even en laat de schaal zo nodig nog wat langer staan. Ik houd bijvoorbeeld van een goudbruin korstje op de kaas.
5. Zet de ovenschaal op tafel naast een stapel kleine bordjes, vorken en servetten en steek er een opscheplepel in. Iedereen helpt zichzelf.

Anita’s tip

Extra feestelijk: Je kunt de topping ruim tevoren maken! Reken voor het opdienen dan 30 tot 40 minuten waarbij de oven 99% van het werk doet.

Je zou toch wel gek zijn om je verjaardag niet te vieren…