Als Alexander 23 is, wordt hij verliefd op een jongen. Hij ondergaat tevergeefs homogenezing en stopt met zijn opleiding theologie. Omdat hij zich zo sterk verbonden blijft voelen met God keert hij uiteindelijk terug naar zijn roeping en wordt alsnog dominee.

Dit ben ik

‘Jezelf zijn is het leukste wat er is, en daarvoor mag je de ruimte nemen. Het maakt niet uit wie je bent en dat is ook de vrijheid die je de ander geeft. Ieder mens is geschapen naar Gods beeld en iedereen is ook anders gemaakt. Met allemaal aparte eigenschappen, bijzondere talenten, eigenheden, sekse en gender. Dat maakt het tegelijkertijd zo uniek, omdat geen enkel mens gelijk is. Dat is zelfs bij een tweeling niet zo. Het is oké wie je bent.’

Afwijken

‘Het is moeilijk om jezelf te zijn, omdat je denkt dat je aan een bepaalde norm moet voldoen, de norm van de groep. Ik wilde ook voldoen aan de norm in mijn kerkgemeenschap als heteroseksueel. Anderen kunnen je beperken in de vrijheid. Ook al denken ze dat in liefde te doen, het is eigenlijk meer gebondenheid.

Wat conversietherapie (homogenezing, red.) mij heeft gebracht is om toch meer bij mezelf te blijven en ook – dat klinkt heel gelovig – bij Jezus. Dit is wie ik ben. Het had te maken met zelfacceptatie en dat is ook de vrijheid om van jezelf te houden.'

'Wie mag ik nou echt zijn?'

Alexander Noordijk, dominee

Achter gesloten deuren

'Dat is ook een ding geweest: wie mag ik nou echt zijn? En dat God allang tegen mij had gezegd: Alexander, het is oké. Zoals mijn vader dat ook zei. Ik hoef niet te voldoen aan de norm van de groep. Want dat is geen vrijheid. Mijn identiteit is dat ik in God geloof en daaruit mag ik leven. Conversietherapie is geestelijke verkrachting en dat is echt niet oké.' 

'Achter gesloten deuren van kerken gebeuren dingen waar we geen weet van hebben. Men denkt andere mensen te helpen door demonen en oude geslachtslijnen te verdrijven, maar dat brengt uiteindelijk meer schade dan dat er heling plaatsvindt. Zo komen mensen ook meer van het geloof af te staan en dat is gewoon heel jammer.'

'Homogenezing is geestelijke verkrachting'

Getrouwd

Mijn man Kai en ik zijn al vijftien jaar getrouwd. Dat is echte liefde en trouw en daarin zien we ook een teken van God. Wat ik in onze geloofsgemeenschap wil laten zien is dat het niet gek is dat wij als twee mannen bij elkaar zijn. Dat het ons vrijheid geeft in wie we zijn, en dat we dat uitdragen.

Want er spelen onderwerpen als masculiniteit, oude patronen van dogma’s, tradities en ook angst. Dat zorgt ervoor dat het polariseert. Het werkt dat ik op de voorgrond treed als homoseksuele dominee. Dat zet mensen aan tot nadenken: hoe kun je nou dominee zijn én getrouwd zijn met een man? Dat kan toch helemaal niet.’

Dialoog 

‘Mensen moeten met elkaar de dialoog aangaan. Theoloog Ruard Ganzevoort zei ooit dat als je met elkaar in gesprek wilt gaan, je de vraag kan stellen: hoe ben je nou homo geworden? Je kan dan omdenken en de ander vragen: hoe ben je eigenlijk heteroseksueel geworden? Dat slaat ook nergens op natuurlijk. Je moet alle dingen ook kunnen omvragen. Dus iedere vraag die je stelt, die moet je ook aan jezelf durven stellen. Dan heb je een echt gesprek.’

'Het werkt dat ik op de voorgrond treed als homoseksuele dominee'

Bijbel

‘In de bijbelboeken Romeinen en Leviticus wordt geschreven over tempelprostitutie. De Bijbel veroordeelt homoseksualiteit niet. Er wordt gesproken over seksuele handelingen tussen personen van hetzelfde geslacht. Deze zijn echter niet zoals wij die kennen, namelijk op basis van toewijding, liefde en genegenheid.'

'Kort samengevat spreekt de Bijbel over homoseksualiteit in een andere context, namelijk als het gaat over heteroseksuelen die zich te buiten gaan met homoseksuele handelingen in combinatie met tempelprostitutie. Het gaat in deze bijbelteksten meer over afgoderij en die is verwerpelijk. Dat staat allemaal los van liefde en trouw. Ik denk dat twee mensen voor elkaar bestemd zijn, en dat een mens niet alleen hoeft te zijn.'

'God schiep een man en een vrouw, dat is een diversiteit in de schepping, maar er is nog veel meer diversiteit. Ik als homoseksueel, de ander als biseksueel en daar mogen we dankbaar voor zijn. Ik denk dat het betekent: twee mensen horen bij elkaar.'

Alexander Noordijk

Alexander Noordijk (50) is dominee bij de Protestantse Gemeente Monnickendam. Als hij 23 jaar is wordt Alexander verliefd op een jongen. Hij ondergaat tevergeefs conversietherapie en stopt met zijn opleiding theologie. Hij wordt steward en geniet ervan om hoog in de lucht ‘dichtbij’ God te werken. Omdat hij zich zo sterk verbonden blijft voelen met God keert hij uiteindelijk terug naar zijn roeping en wordt alsnog dominee.

Alexander Noordijk

Lees ook