De pijnboompit: overgewaaid uit Italië, China, Rusland en Afghanistan. Ondertussen geeft dit kleine pitje ook pit aan onze gerechten. Maar wist je dat dit pittig geprijsde pitje een onaangenaam geheim met zich meedraagt? Ze kunnen namelijk giftig zijn! Hoe zit dat precies, en waar komen pijnboompitten eigenlijk vandaan?

Oh Denneboom

Wat zijn pijnboompitten nou precies? De naam zegt het al, want het zijn pitten van de pijnboom. Maar wat is een pijnboom dan? Pijnboom is een andere benaming voor de dennenboom, en de pitten zijn dus de zaden van deze dennenbomen. Ze worden verkregen door dennenappels te plukken en te schudden. De zaden die hierdoor vrijkomen moeten vervolgens nog gepeld worden. In totaal zijn er 50 tot 100 pijnboompitjes te vinden in een dennenappel. Maar waarom zijn ze dan zo akelig duur?

Hoe vaak eet jij pijnboompitten?
  1. Wekelijks 17% (501 votes)
  2. Maandelijks 34% (1005 votes)
  3. Bijna nooit 49% (1452 votes)

Vier landen, vier dennenbomen

In totaal zijn er ongeveer 20 dennensoorten die groot genoeg zijn om de pitjes eruit te oogsten. Toch komen de pijnboompitten op de internationale markt maar van vier soorten bomen, uit vier verschillende landen: Italië, China, Rusland (Siberië) en Afghanistan.

In Nederlandse supermarkten zijn voornamelijk Chinese pijnboompitten te vinden, omdat deze goedkoper zijn dan de Italiaanse variant. Toch blijven ze prijzig, want voor een zakje van deze pitten betaal je al gauw 60 à 70 euro per kilogram. Maar waarom dan?

Pittig klusje

De dennenappels worden met de hand uit het bos geplukt, en hoewel tegenwoordig pijnboompitten ook machinaal geoogst kunnen worden, gebeurt dit lang niet altijd. Het handwerk is een pittig klusje, en daar betaal je de hoofdprijs voor. Maar dat weerhoudt ons er niet van om deze pittig geprijsde pitjes te kopen. Van alle landen in Europa eten Nederlanders per persoon de meeste pijnboompitjes op jaarbasis.

Bittere pil

Maar wie pech heeft, betaalt naast de hoofdprijs voor deze prijzige pitten ook de prijs voor het eten van foutieve pijnboompitten. De ongelukkige eter van deze foutieve pijnboompitten kan namelijk met een bittere bijsmaak komen te zitten. Het pijnboompittensyndroom wordt dat genoemd.

Mocht je een foutieve pijnboompit (Pinus armandii) te pakken hebben, dan zijn de effecten pas na een paar dagen te merken. Deze effecten komen in de vorm van een bittere en metaalachtige smaak die je nog wekenlang ervaart bij iedere slok of hap die je neemt.

Zeker van je zaak

Toch is het pijnboompittensyndroom volgens de Voedsel- en Warenautoriteit niet schadelijk voor de gezondheid. Het is slechts een vervelende smaak die zich langdurig voortzet. Gelukkig komt het niet vaak voor: de meeste mensen die pijnboompitten eten zullen het nooit ervaren. De niet-eetbare pitjes zijn lastig te onderscheiden van de eetbare variant, maar zouden iets kleiner, minder hoekig en wat meer beige van kleur zijn. En als je helemaal zeker van je zaak wil zijn, koop dan pijnboompitten die niet van Chinese dennenbomen komen. De foute pitjes komen namelijk alleen bij die specifieke pijnboompittensoort voor.

Meer weten over je eten?

Schrijf je in voor de Eerlijker eten nieuwsbrief.

Ersin met krabbenpoten.