50 jaar na de Stonewall-rellen in New York, bezoekt The Guardian drie gay clubs in Amerika. Hoewel er steeds minder van deze plekken overblijven, zijn ze vandaag de dag nog steeds van ongekend belang voor de mensen die er komen. 

Op bezoek bij homobars in het zuiden van de VS

Het is vijftig jaar geleden dat de Stonewall-rellen in Greenwich, New York, symbool werden voor een nieuwe golf in de homorechtenbeweging. Nu, 50 jaar later, is de lokale homobar tanende, met name in het zuiden van de Verenigde Staten. Journalist Dominic Rushe van The Guardian zocht de nog bestaande plekken op en sprak met de lokale queer-gemeenschappen. Maar volgens hem gaat het op het eerste gezicht niet goed met homobars in de VS. 

De huurprijzen worden hoger, er wordt steeds meer online gedate en zelfs de naam 'gay bar' voelt volgens Rushe een beetje ouderwets voor een gemeenschap waar veel meer identiteiten zich in thuisvoelen. Dit heeft er allemaal voor gezorgd dat het percentage homobars in de afgelopen jaren is gedaald van 1,6 procent naar 0,8. Zonde, want als het aan de journalist ligt, zijn deze veilige en vrijgevochten plekken nog steeds hard nodig. 

Lees ook:

De homobars die er nog wel zijn in Amerika, zijn daarentegen levendiger dan ooit. Vooral in minder progressieve staten en gemeenschappen weten deze bars vast te houden aan hun ijzersterke identiteit. Rushe besloot om er drie te bezoeken. In zijn verslag legt hij uit wat deze plekken zo bijzonder maakt. 

1. Wonderlust in Jackson, Mississippi

Wonderlust is de enige homobar in Jackson en biedt al 25 jaar een veilige haven voor de lhbti-gemeenschap in de conservatieve stad. "De meeste homoseksuele mensen hier zijn discreet", schrijft Rushe. "Of ze zijn niet uit de kast of ze vertrekken uit Mississippi. De bar is door de jaren heen de enige publieke plek geworden waar mensen zich veilig voelen om zichzelf te kunnen zijn."

Elke zaterdag is het Drag Night bij Wonderlust

"Zelfs als je uiteten gaat, kun je problemen krijgen", vertelt een van de bezoekers. "Als we op hetzelfde bankje zitten, kijken mensen ons vreemd aan." Maar ook in de buurt van Wonderlust zijn er af en toe problemen. "Een paar jaar geleden stonden er twaalf mannen buiten die naar ons schreeuwden dat we naar de hel gaan."

Eenmaal binnen in Wonderlust is iedereen uit de kast. Of in ieder geval uit op een leuke avond. Het publiek is ongelofelijk gemengd: jong, oud, zwart, wit, Latino, transgender, hetero, homo, lesbisch, bi of op ontdekkingstocht. 

“Zelfs als je uiteten gaat, kun je problemen krijgen”, vertelt een van de bezoekers

“Zwart zijn én gay is moeilijk in het zuiden”, vertelt Michael Johnson aan The Guardian. Hij is een uur onderweg naar Wonderlust. Maar het is de moeite waard. “Toen ik deze plek voor het eerst ontdekte, voelde ik een last van mijn schouders vallen. Hier kan ik alles loslaten en gewoon mezelf zijn.”

2. The Round-Up Saloon in Dallas, Texas

Toen Gary Miller en Alan Pierce The Round-Up opende in 1986 was het nog verboden om als same sex-koppel met elkaar te dansen. "Als de politie binnenkwam ging de muziek uit en stond iedereen in een hoekje te wachten tot de kust weer veilig was", vertelt Miller. 

Destijds durfden veel bezoekers hun auto zelfs niet in de buurt van de bar te parkeren. Een terechte angst destijds, want als de politie je nummerplaat noteerde, stapte ze vaak direct naar je werkgever om je aan te geven. Dat resulteerde vrijwel altijd in ontslag. 

Nu zijn de tijden wel veranderd. Nu zijn er vrijwel elke avond danslessen in de bar. Mensen over de hele wereld komen naar de bar om cowboys te zien dansen. "Cowboys kunnen ook homo zijn", zegt Miller tegen The Guardian

Lees ook:

Er is al veel bereikt in de afgelopen jaren. "Er was een strijd, maar die hebben we gewonnen", aldus Miller. Ook al voert het gevoel van veiligheid en inclusiviteit dan de boventoon in homobars, geldt dat niet voor de rest van Texas. "In kleine gemeenten zijn er twee religies: football en Jezus", vertelt drag queen Sable Scities. "Als je het met een van beiden niet eens bent, ga je naar de hel."

3. The Back Door in Bloomington, Indiana

Smoove Gardner en Nicci Boroski zullen 8 november 2016 niet snel vergeten. De eigenaren van The Back Door organiseerden die avond een groot feest om te vieren dat Amerika voor het eerst een vrouwelijke president zou krijgen. 

"Toen het onverwachts anders liep, werden mensen heel dronken en verdrietig", vertelt Boroski. De verkiezingsuitslagen waren vooral pijnlijk vanwege Trumps vice-president Mike Pence, die zich vaak heeft uitgesproken tegen homorechten. Volgens Rushe heeft de verkiezing van Trump ervoor gekozen dat de lhbt-gemeenschap geradicaliseerd is in Indiana. "Het heeft ons geleerd dat opletten en activistisch zijn belangrijk is", aldus Gardner. 

Boroski: “Als je Stonewall echt wil herdenken, zorg dan dat je alert blijft”

The Back Door werd opgericht in 2016 als politiek-georiënteerde queer-gemeenschap. In de genderneutrale wc’s staan teksten als: 'Geen genade voor het patriarchaat, wees een slet, doe waar je zin in hebt'. 

"Gelukkig en met onvertogen plezier leven is een radicale daad. Zeker in een gebroken wereld waarin zoveel onrechtvaardigheid bestaat", vindt Boroski. "Dat mensen hier komen om hun meest fantastische zelf te zijn, zie ik als een daad van verzet."

Hoe staat het er voor sinds de Stonewall-rellen? Als het aan Boroski ligt, hebben vooral witte mannen een betere positie gekregen binnen de gay scene. Maar racisme en transfobie zorgen ook in de lhbt-gemeenschap nog steeds voor problemen. We vieren het succes van de rellen vijftig jaar geleden, maar ondertussen worden transgenders nog steeds niet geaccepteerd. "Gekleurde transgenders en transseksuelen worden vermoord op straat en niemand lijkt er om te geven. Dat is een f*cking probleem."

Boroski: "Als je Stonewall echt wil herdenken, zorg dan dat je alert blijft." Want vrijheid en veiligheid zijn ook in 2019 nog niet gegarandeerd.