Geen goedje zo simpel als honing. Je hebt de bij en de bloem. De één pakt nectar van de ander en maakt er honing van. Maar de ene pot honing is de andere niet. Honing met een label? Biologisch. Hoezo logisch? Want wat maakt biologische honing biologisch, en is dit ook wel echt zo logisch?
Wanneer mag iets biologisch heten?
Je kunt ondertussen bijna alle producten als biologische variant verkrijgen, maar wanneer mag iets biologisch heten? Volgens het Voedingscentrum mag een product biologisch heten als bij de productie zoveel mogelijk rekening wordt gehouden met milieu en dierenwelzijn.
Hier zijn strikte eisen en voorschriften voor opgesteld, en je kunt deze producten herkennen aan het Europees biologisch-keurmerk. Maar wordt er voor de productie van biologische honing naar het welzijn van de bij of de bloem gekeken?
Biologisch en puur natuur
Je zou kunnen denken dat alle honing biologisch is. Bijen leven immers in de vrije natuur. Toch mag honing pas biologisch heten als het uit gebieden komt waar binnen een straal van drie kilometer geen industrie, niet-biologische landbouw of snelwegen voorkomen. Om een bio-label te krijgen moeten bijen de nectar uit natuurgebieden halen, en van niet-genetisch gemanipuleerde planten. En dat is in ons kleine kikkerlandje zo makkelijk nog niet.
Geen puur natuur in Nederland
Volgens de certificeerders van biologische honing bevat Nederland helemaal geen gebieden die de bij puur natuur bieden. Ons land is hier simpelweg te klein voor. Er zijn weinig grote natuurgebieden, en er is veel bebouwing. Ook is de natuur die we wel hebben vaak bespoten en/of bewerkt. Daarom kan - volgens de certificeerders - honing uit Nederland nooit biologisch heten.
Een verre reis
De biologische honing die je in de supermarkt vindt, komt dus altijd uit het buitenland. Van Mexico tot China, je biologische honing kan van ver komen. Toch zijn er experts die zeggen dat zelfs biologische honing niet altijd even biologisch is.
Bijen zijn nou eenmaal wilde dieren en zullen na drie kilometer heus niet huiswaarts gaan omdat de imker dit wil. Bijen kunnen namelijk makkelijk vijf kilometer vliegen, en laat daar nou net een fris bespoten bloemenveld liggen. Sommige bio-honing kan dus net zo goed pollen van bespoten of genetisch gemodificeerde planten bevatten.
Plastic in honing
Maar er zijn grotere zorgen. De Keuringsdienst deed onderzoek naar het bijzondere bijproduct van de bij, en kwam tot een zorgwekkende conclusie. Verschillende potjes honing – ‘gewone’ én biologische – werden getest op microplastics. Uit de resultaten bleek dat er in een kilo honing soms wel tweehonderd kleine stukjes plastic zaten. Ook de biologische versie.
Dit komt omdat er steeds meer plastic in de natuur is. En de bij neemt op verschillende manieren plastic op terwijl hij honing produceert. Biologische honing is een afspiegeling van de natuur waaruit dit goudgele goedje wordt gewonnen. Het is dus eigenlijk helemaal niet zo logisch wanneer biologische honing biologisch mag heten en wanneer niet.
Keuringsdienst van waarde: biologische honing
Honing met biologisch label. Hoezo logisch? Wat heeft die lieve bij al die tijd verkeerd gedaan? De Keuringsdienst van waarde over bijen die zich aan onze regels moeten houden.
